20. Hukuk Dairesi 2019/251 E. , 2019/651 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki muarazanın giderilmesine yönelik hakim müdahalesi davasından dolayı yerel mahkemece verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairenin 04/06/2018 gün ve 2017/936 E. - 2018/4279 K. sayılı ilâmıyla bozulmasına karar verilmiş, süresi içinde kendi adına asaleten davalı ... adına vekaleten Av. ... tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içindeki tüm belgeler incelenip gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, birden çok parsel üzerinde kurulu bulunan taşınmaz üzerindeki sitede, davacı site yönetimini kim ya da kimlerin yasal olarak temsil ettiğinin belirlenerek muarazanın giderilmesi, davalı site yönetiminin yok sayılmasına karar verilmesi, kat maliklerinin davacı site yönetimine bağlı olduklarının tespitine karar verilmesi ve davalı site tarafından toplanan aidatların davacı site yönetimine devrine karar verilmesini istemiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiş, kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, kapatılan Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 24/03/2014 tarih ve 2014/4038 E. - 2014/5289 K. sayılı kararı ile “yönetim planının tüm parsellerdeki malikleri bağlayan bir sözleşme niteliğinde bulunduğu dikkate alındığında her üç parselde bulunan bağımsız bölüm maliklerinin sözü edilen 14.04.1994 tarihli yönetim planı hükümlerine uygun hareket etmesi gerektiği bu yönetim planına aykırı olacak şekilde yeni düzenlemeler yapamayacakları dikkate alınarak muarazanın açıklanan hususlar çerçevesinde giderilmesine karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçelerle davanın tamamen reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir” denilerek bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece eski kararda direnilmesine karar verilerek davacının davasının reddi ile davacı ... Sitesinin ... ilçesi, ... köyü, 77 ada 6 ve 79 ada ... sayıl parselde yönetime devamına, 77 ada ... sayılı parselde ise ... adı altında ayrı bir yönetim oluştuğunun tespitine karar verilmiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizce “Kısa kararla gerekçeli karar arasındaki uyumsuzluk mahkemelere olan güveni sarsar. Hükümlerin kurulmasında esas olan kısa karardır. Gerekçeli karar ile kısa kararın uyumlu olması gerekir. Bu konuya ilişkin 10.04.1992 gün ve 1991/7 E. - 1992/... K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında; “...-Kısa kararla gerekçeli kararın aykırı olması bozma nedenidir. 2-Yerel mahkeme bozmadan sonra önceki kısa karara bağlı olmaksızın çelişkiyi kaldırmak kaydıyla hakimin vicdani kanaatine göre karar verebilir.” denilmiştir. Hüküm, bu nedenle HMK"nın 298/2. maddesine, tarih ve numarası anılan Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına aykırı olarak tesis edilmiştir. Bu açıklamaya göre, usulüne uygun olarak verilmiş bir direnme kararının bulunmadığı kabul edilmelidir. Mahkemece yapılacak iş, HMK"nın 294, 297 ve 298. maddelerine uygun şekilde, tefhim edilen kısa karara uygun gerekçeli karar ve buna uygun hüküm oluşturmak olup buna aykırı direnme kararı usul yönünden bozulmalıdır.” gerekçesi ile hükmün bozulmasına karar verilmiş, kendi adına asaleten davalı ... adına vekaleten Av. ... tarafından kararın düzeltilmesi istenmiştir.
6763 sayılı Kanunun 43.maddesi ile değişik 6100 sayılı HMK nın 373/5. fıkrasında “İlk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi kararında direnirse, bu kararın temyiz edilmesi durumunda inceleme, kararına direnilen dairece yapılır. Direnme kararı öncelikle incelenir. Daire, direnme kararını yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderir” hükmü, 6763 sayılı yasanın 45. maddesi ile 6100 sayılı HMK"ya eklenen geçici .... maddesinde ise “(...) Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay hukuk daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. (2) Bu maddeyi ihdas eden Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Hukuk Genel Kurulunda bulunan dosyalar, kararına direnilen daireye gönderilir. (3) Bu maddeyi ihdas eden Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Hukuk Genel Kurulunda bulunan ve 30/.../1950 tarihli ve 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun geçici 2. maddesi uyarınca ilgili daire tarafından incelenen dosyalar, kararına direnilen daireye yeniden gönderilmez. (...) Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderir” hükümleri düzenlenmiş olup, direnme kararlarının incelemesinin öncelikle kararına direnilen Dairece yapılması düzenlenmiştir. Dairemizin bozma ilamında belirtildiği üzere mahkemenin direnme kararı, 6100 sayılı HMK"ya uygun değildir. Mahkemece, kısa karar ile gerekçeli karar arasındaki çelişki giderilerek Kanuna uygun hüküm oluşturulması gerekmektedir.
Dairemizin, direnme kararının bozulmasına ilişkin ilâmında usûl ve kanuna aykırı yön bulunmamakta olup, karar düzeltme dilekçesinde yazılı sebepler HUMK m. 440/I’de belirtilen dört hâlden hiçbirine uymamaktadır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesinin ve 5235 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin göndermesiyle uygulanmasına devam edilen HUMK’nın 440/I. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442. maddesi uyarınca takdiren 389.00.-TL para cezası ile Harçlar Kanunu uyarınca 92.50.-TL ret harcının düzeltme isteyenden alınmasına 05/02/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.