MAHKEMESİ :Anamur Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :07.05.2013
NUMARASI :Esas no: 2011/547 Karar no:2013/357

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle; kesinleşen boşanma dosyasındaki delillerle davalının, davacının kişilik haklarına saldırı niteliğinde bir hadisenin gerçekleşmemiş olmasına göre, davacının manevi tazminata ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmediği gibi, aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönlere ilişkin temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
2-Kesinleşen boşanma kararında “davalı kusurlu” kabul edilmiştir. Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi, mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini öngörmektedir. Boşanma nedeniyle uğranılan maddi zarar, teknik anlamdaki zarar kavramından farklıdır. Maddi tazminat talep eden eşin evlilik birliği devam etseydi elde edeceği yararlar onun mevcut veya beklenen menfaatidir. Boşanmanın eki olan bu maddi tazminat için zararın gerçekleştiğinin veya gerçekleşeceğinin kanıtlanması gerekmez. Tarafların ekonomik-sosyal durumlarına ve olağan hayat tecrübelerine göre; maddi tazminat talep eden eşin boşanmakla olası hayat standardının düşecek, diğer eşin desteğinden yoksun kalacak olması, yaşı nedeniyle yeniden evlenme ihtimalinin büyük ölçüde azalması, yaş ve eğitim düzeyi itibarıyla çalışma imkanının daralması gibi durumların gerçekleşmesi genel olarak kuvvetle muhtemelse maddi tazminata hükmetmek gerekir. Dosya kapsamından anlaşılacağı üzere davacı kadın en azından kocasının desteğini yitirmiştir. Toplanan delillerden, boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı da anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK.md.4, TBK.md.50,51, 52, 58) dikkate alınarak davacı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat takdiri gerekirken, zararın kanıtlanmadığı gerekçesi ile bu isteğin reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışıda kalan bölümlerinin ise yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.26.03.2014 (Çrş.)