MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki ziynet alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı vekili, dava dilekçesinde; tarafların anlaşamamaları üzerine davacının boşanma davası açtığını, düğün sırasında takılan tüm ziynet eşyalarının, paraların, hediyelerin davalı tarafından davacıya sorulmadan gizli olarak alındığını, davalının dava konusu ziynet eşyalarını ailesine ait evde bulunan kasada sakladığını, daha sonra ziynet eşyalarını satarak kişisel yatırım ve harcamalar yaptığını beyan ile davacıya ait ... kayıtlarındaki ziynet eşyalarının aynen iadesine; mümkün olmadığı takdirde, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000 TL nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesinde; davacının iddialarının doğru olmadığını, davacının 2008 yılında alınan arsa için davalının verdiği paraya ziynet eşyalarının da bozdurulup eklendiğini ve arsanın tapusunun davacı adına yapıldığını; davacının ziynet eşyaları dâhil hiçbir alacağı olmadığını, hatta aksine 2011 yılının sonlarında tarafların ortak çocuklarının sünnetinde toplanan altınları da alarak evi terk ettiğini ileri sürerek; davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece; davanın kabulü ile, her biri 10 ar gramdan 22 ayar 16 adet bilezik (11.712 TL), 40 gram 14 ayar 1 adet set takımı (1.830 TL), her biri 15 er gram 14 ayar 2 adet künye (1.372,50 TL), 6.5 gram 14 ayar 1 adet yüzük (297.35 TL), 1 adet yarım altın (261.15 TL) ve 38 adet çeyrek altın (4.961,00 TL) nin davalıdan aynen alınarak davacıya iadesine; iadesinin mümkün olmaması halinde belirlenen ziynet eşyalarının toplam bedeli 20.434,00 TL nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.

2)Davalının temyiz itirazlarına gelince, mahkemenin de kabulünde olduğu gibi, altınlar bozdurularak arsa alınmıştır; arsa ise, davacı adına kayıtlıdır. Bu durumda, arsanın da davacıya bağışlandığı hususunu ispat külfeti davacıya aittir. İspat külfeti ters çevrilerek, dava konusu ziynet eşyalarının davacı kadın tarafından geri istenmemek üzere verildiğinin ispat edilemediğinden bahisle, davanın kabulü doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bendde açıklanan nedenlerle davacı tarafın tüm; davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bendde açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine; 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.