Davacının, miras bırakan B.nın davalıya yapmış olduğu pay temlikinin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğuna ilişkin iddiasının sübut bulmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar  verilmiştir.
Gerçekten de, davalı S.’in halen sağ olan annesi M.  ile murisi babası B.’nın sağlığında onlara yapmış olduğu masraflar konusunda İstanbul 1.Sulh Hukuk Mahkemesinde açılan 2004/453 E. 2005/108 K. Sayılı vesayet davaları sırasındaki harcamaların tahsilini istemiş ve istek kabul edilmek suretiyle 69.855.44.-YTL’nin hüküm altına alınıp M.  ve B.’dan alınarak davalıya verilmesine karar  verilmiş ve buna dair kararın kesinleşmiş olup paranın da Selim tarafından tahsil edildiği dosya kapsamıyla bellidir.
Çekişme konusu taşınmazdaki pay temliklerinin davalıya ölünceye kadar bakım akdi ile devredildiği kayden sabittir. O halde, S. ’in B. Ve Münevver’e bu akit gereğince bakma mecburiyetinde bulunduğu ve bunun için masraflar yapması gerekeceği gözetildiğinde yapılan yardımların bakım akdi kapsamında değerlendirilmesi ve kabul edilmesi gerekir.
Oysa, davalı S. ’in bakım akdini gizleyerek sarf ettiği masrafları dava etmesi ve bununla ilgili hüküm elde ederek paralarını tahsil etmesi Türk Medeni Kanununun 2. maddesinde öngörülen objektif  iyiniyet kuralları ile bağdaşmaz. Bir başka ifade ile esasen yükümlü olduğu bakma borcunu miras bırakan Baha ile kısıtlı Münevver’in durumundan istifade ederek paraya tahvil edip parayı tahsil etmesi doğru değildir. Öyle ise, tahsil edilen 69.855.44.-YTL’nin yarısının B.’ya ait olduğu gözetildiğinde ve B. Nın da ölümü sebebiyle eşi M. in ¼  oranında miras payı dışındaki ¾ nispetindeki tahsil edilen paranın yarısının davacıya ait olacağı ve haksız iktisap ve sebepsiz zenginleşmeye istinaden davacının miras payı oranında parayı isteyebileceği açıktır.
Buna göre, davalının miras bırakana baktığı alacak davasında olgu olarak saptandığına göre yapılan taşınmaz temlikinin ivazlı olduğu gözetilerek, mahkemece tapu iptal ve tescil isteğinin reddine karar  verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.
Hal böyle olunca, miras bırakan Baha hissesine tekabül eden davalı tarafından tahsil edildiği saptanan meblağın davacının miras payı oranında davalıdan tahsili ile davacıya verilmesi gerekirken, bu husus gözardı edilerek isteğin reddine karar  verilmiş olması isabetsizdir.
Davacının, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün, HUMK.’nun 428. maddesi gereğince açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,19.12.2008 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesinin 14. maddesi gereğince gelen temyiz eden vekili için 625.00.-TL. duruşma avukatlık parasının temyiz edenden 23.6.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.