MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanığa yükletilen mala zara verme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan kurulan hükmün temyizinde,
TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmış ise de, bu hususun mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde re"sen gözetilmesi mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
“Sanık ile katılanın kızı olan ve tanık olarak dinlenen ..."in olay öncesinde arkadaşlıkları bulunduğu, ancak sanığın tanık Sibel"e karşı çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu işlemesi nedeniyle Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinde görülen davaları da olduğu, bu davanın yargılaması devam ederken olay günü gece saat 23:30 sıralarında sanığın emanette kayıtlı bıçakla katılanın evine gelip, dosyadaki mevcut görgü tespit tutanağı içeriğinden anlaşılacağı üzere binanın dış demir kapısının üst tarafında bulunan 100x80 cm ebadındaki camın sol alt kısmında 10 cm"lik kırık meydana getirdiği, bu şekilde içeriye girip, dairenin ahşap kapısının kilit kısmının içine girdiği yerin çıtası ile birlikte yerinden sökecek şekilde kapıya zarar vererek daireye girdiği, içeride katılan, tanıklar ... ve ..."nın bulunduğu, sanığın içeri girince "Sibel" diye bağırmaya başladığı, tanık Cihangir"in sanığa müdahale ettiği, bıçak ve kuru sıkı tabancayı alıp, sanığı mutfak tarafına götürdüğü” şeklinde kabul edilen olayda, sanığın içeri girerken ya da içerde kalmak için silah kullanmadığı anlaşıldığından, TCK’nın 119/1-a maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnamedeki isteme aykırı olarak konut dokunulmazlığının ihlâli suçuna ilişkin hüküm fıkrasından “TCK’nın 119/1-a maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılıp, uygulamaya göre de sonuç cezanın 1 YIL’a indirilmesi” biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.03.2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.