Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1-3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, erteleme

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gündüz saatlerinde, 7 metre genişliğindeki, çift yönlü meskun mahal dışındaki yolda, sanığın idaresindeki kamyon ile ..... istikametinden .... istikametine seyir halinde iken önünde aynı istikamete seyreden kamyonu sollayıp kendi seyir şeridine yöneldiğinde, karşı yönden gelen katılan sürücü ...."nın idaresindeki otomobil ile 48 metre fren yapıp kayarak kamyonun sol ön tarafına sanığın şeridinde, orta şerit çizgisi yakınında çarpması sonucu meydana gelen olay nedeni ile keşif üzerine düzenlenen ve şerit ihlali yapması nedeni ile sanığa asli kusur veren 23.07.2010 tarihli bilirkişi raporu oluşa uygun bulunduğundan tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın savunma hakkının kısıtlandığına, suçun oluşmadığına ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin, katılan vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, bir kişinin kemik kırığı oluşacak ve hayati tehlike geçirecek şekilde, bir kişinin kemik kırığı oluşacak şekilde ve üç kişinin ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda şerit ihlali yapması nedeni ile asli kusurlu olduğu kabul edilen sanık hakkındaki temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.