Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1215 Esas 2022/5179 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 27.03.2019 tarih ve 2018/151 E. - 2019/102 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 24.12.2020 tarih ve 2019/800 E. - 2020/1163 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket tarafından 2016/82125 sayılı "Furosym" ibaresinin 05. sınıfta marka olarak tescili için başvuruda bulunulduğunu, başvuruya davalı şirket tarafından 140701 sayılı "furoksim" ibareli markaya dayanılarak itiraz edildiğini, itiraz üzerine TPMK YİDK tarafından nihai olarak marka tescil başvurusundan 05.sınıfta “İnsan ve hayvan sağlığı için ilaçlar tıbbi veterinerlik amaçlı kimyasal ürünler, tıbbi ve veterinerlik amaçlı kimyasal reaktif maddeler”in çıkarıldığını, kurul kararının hukuka aykırı olduğunu, dava konusu markalar arasında benzerlik bulunmadığını, davacı şirketin markasında yer alan "FUROSYM" ibaresinin, markanın kullanıldığı ilacın "Furosemid" etken maddesinin isminden türetildiğini, müvekkilinin "FUROSYM" isimli ilacın ruhsatını Symrna Veterinerlik isimli şirketten devir aldığını ve kendi adına tescilini yaptırdığını, etken madde isimlerinin kimsenin tekeline bırakılamayacağını, "FUROSYM" ibareli ilacın veteriner hekim reçetesi ile eczanelerde, muayene ve polikliniklerde satıldığını, davalı şirketin "FUROKSİM" isimli ilacının da aynı şekilde reçeteli satılan bir ilaç olduğunu, müvekkili şirketin ilacının hayvan sağlığı üzerine iştigal eden bir ilaç olmasına rağmen, davalı şirket ilacının insan sağlığına ilişkin bir ilaç olduğunu, hitap ettikleri tüketici kesiminin farklı bulunduğunu ileri sürerek, davalı TPMK YİDK'nın 13.02.2018 tarihli ve 2018-M-861 sayılı kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı Şirket vekili, taraf markalarının iltibas yaratacak derecede benzer olduğunu, bu durumun insan ve kamu sağlığı için son derece önemli bulunduğunu, markaların kapsadıkları emtiaların aynı/aynı tür olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacının "FUROSYM" ibareli başvuru markasıyla davalının "FUROKSİM" ibareli tescilli markası arasında, 5. sınıftaki "İnsan ve hayvan sağlığı için ilaçlar tıbbi veterinerlik amaçlı kimyasal ürünler, tıbbi ve veterinerlik amaçlı kimyasal reaktif maddeler" malları yönünden görsel ve sescil olarak hedef tüketici nezdinde iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, buradaki hedef tüketicinin doktor, veteriner, hekim, eczacı ve kimyasal ilaç satanlar olduğu öne çıksa da (yani dikkat düzeyi yüksek olduğu ileri sürülse de) hayatın olağan akışına göre, eczanelerde ya da kimyasal ilaç satan işyerlerinde çalışan yukarıdaki kişilerin dışındaki herhangi bir kalfanın da yanlışlıkla ve hatalı olarak "Furosym" ve "FUROKSİM" ibareli ürünleri karıştırma ihtimalinin bulunduğu, yani bu tür ürünler ilaç şeklinde reçete edilseler de doktor ve eczacı dışında yaygın olarak diğer yardımcı elemanların da çalıştığı, yine veteriner hekimlerin yazdığı hayvansal ilaçların da çok bilinçli olmayan kalfaların çalıştığı işyerlerinde (hedef tüketici nezdinde) bu ürünlerin karıştırılabileceği, bu markayı taşıyan ürünler arasında ortak işletme var şeklinde bir algı oluşabileceği kanaatine varıldığı, bu açıdan taraf markaları arasında 556 sayılı KHK 8/1-b maddesindeki iltibas koşulunun oluştuğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; ilaç markalarında, görüşü dikkate alınması gereken kitlenin, doktor ve eczacılardan oluşan bilinçli kitle olduğu, mahkemece görüşüne başvurulan ve aralarında tıp fakültesinden bir doçent, eczacılık ve farmakoloji fakültesinden de bir profesörün bulunduğu üç kişilik bilirkişi heyetince; davacının başvurusunun konusunu oluşturan "Furosym" ibareli ilacın bir veteriner ilacı olduğu, veteriner hekim reçetesi ile satılacağı, davalının itiraza mesnet "furoksim" ibareli ilacın ise beşeri bir ilaç olup, doktorlar tarafından reçete edilip, eczacılar tarafından satılabileceği, bu türden kimyasal maddelerde, kelimenin bir harfinin bile değişmesinin, gerek bağlı bulunan grupta gerekse hastalıkta bambaşka anlamlara gelebileceği, somut uyuşmazlıkta da ibareler arasında sesçil anlamda bir benzerlik varsa da, her iki ilacın da reçetesiz satılmasının mümkün olmadığı, ayrıca hitap ettikleri tüketici kitlesi yönünden de karıştırılmasının mümkün olmadığının bildirildiği, bu durumda davacının başvurusunun kapsamından çıkarılan 5/1. sınıf mallar yönünden markalar arasında görsel ve kavramsal bir benzerlik olmadığı, kısmi sesçil benzeşmenin de markalar arasında 556 sayılı KHK 8/1-b bendi uyarınca iltibas tehlikesine yol açacak nitelikte bulunmadığının kabulü gerektiğinden, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak ve yeniden hüküm kurularak, davanın kabulü ile davalı TPMK YİDK tarafından verilen 13.02.2018 tarihli ve 2018-M-861 sayılı kararın iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı TPMK vekili ve diğer davalı şirket vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istekleri halinde aşağıda yazılı 37,90 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 22/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.