Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1231 Esas 2022/5145 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 14.01.2019 tarih ve 2017/462 E- 2019/7 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 20.11.2020 tarih ve 2019/636 E- 2020/1013 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun'un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin yirmiye yakın "YAYLA" ibareli ulusal ve uluslararası marka tescilinin sahibi olduğunu, müvekkilince davalı firmanın 2016/33404 başvuru sayılı “YAYLA DOĞAL BESLEN DOĞADAN BESLEN” ibareli marka başvurusuna yapılan itirazın 09/10/2017 tarih ve 2017-M-8178 sayılı YİDK kararı ile nihai olarak reddedildiğini, oysa davalının markasının hem “yayla” kelimesi ile hem de “kesik çizgilerden oluşan şekil unsuru” ile müvekkilinin markalarına yanaştığını ve aynı tür mal ve hizmetleri kapsadığını, davalının yeni başvurusunun önceki markalarından farklı olduğu için müktesep hak iddiasının dinlenemeyeceğini ileri sürerek, davalı ... YİDK kararının iptalini ve diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı şirket vekili, müvekkilinin müktesep hak doğuran “yayla” ibareli, uyuşmazlığa konu mal ve hizmetlerde tescilli veya tescil aşamasında olan çok sayıda seri markalarının olduğunu, bunların uzun yıllardır kullanımla bilinir hale geldiği, müvekkilinin markasındaki "doğal beslen doğadan beslen" ibaresinin tali unsur değil, ön planda bir unsur olduğunu ve "buğday başağı simgesinin" görsel fark yarattığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma,bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davalının "yayla doğal beslen doğadan beslen" ibareli marka başvurusu ile davacının "Yayla" ibareli markaları arasında, başvuru markasının kapsamında yer alan 29 ve 30. sınıftaki tüm mallar ile 43. sınıfta bulunan tüm hizmetler yönünden biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel ve sescil olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, dava konusu markada müktesep hak iddia edilen tescilli markanın asli unsuru olan “YAYLA” kelimesinin muhafaza edilmekle beraber, bu marka şekil ve yazı örneğinin yazı rengi, tasarımı (yarım ay şeklindeki buğday başağı) davacı markalarına yakınlaşma çabası ve iltibas tehlikesi içerdiği için, bazı markalarında da kapsamını genişletmesi nedeniyle davalının müktesep hak müessesesinden faydalanamayacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, dava konusu 2017-M-8178 sayılı Türk Patent YİDK kararının dava konusu edilen 2016/33404 sayılı markanın kapsamında yer alan 29. sınıf ve 30. sınıftaki mallar ile 43. sınıfta bulunan hizmetler yönünden iptaline, bu mallar ve hizmetler yönünden davalı markasının hükümsüzlüğüne, sicilden terkin edilmesine, dava konusu markanın 32. sınıftaki mallar yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar Yayla Agro Gıda San. ve Nak. A.Ş. vekili ile TPMK vekili istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi'nce; davalılar Yayla Agro Gıda San. ve Nak. A.Ş. vekili ile ... vekilinin istinaf başvurularının HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar Yayla Agro Gıda San. ve Nak. A.Ş. vekili ile TPMK vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istek halinde aşağıda yazılı 33,00 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine,
22/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.