Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1825 Esas 2022/5136 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 11.12.2014 tarih ve 2014/12 E. - 2014/391 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili Özdemir Havacılık Ltd. Şti’nin dava dışı ABB GMBHB&CO şirketi ile tehlikeli madde ihtiva eden ilaçları İsviçre’den alarak Türkiye üzerinden Rusya’ya göndermek üzere anlaştığını, davalı Nart Tur Turizm Ltd. Şti. kargoyu Türkiye temsilcisi olduğu dava dışı ...hava yolu şirketi ile İstanbul’dan Rusya’ya taşıtabileceğini kabul ettiğini, diğer davalı Ayman Uluslararası Ltd. Şti’nin ise acenta olarak lojistik işini üstlendiğini, ancak kargonun gümrük dahil her işleminin yapılıp yüklenmek üzere uçağın altına getirildiğinde, uçak kaptanı tarafından kargonun uçağa alınmadığını ileri sürerek, gerçekleşmeyen taşıma işinden doğan 22.500,00 TL zararın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Nart Tur Turizm Ltd. Şti., taşıyıcının ...olduğunu, kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, uçak pilotu tarafindan yükün tehlikeli ve ambalajın hava taşıması için uygun olmayacağı gerekçesiyle reddedilebileceğini, bunun sivil havacılık kurallarına uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı Ayman Uluslararası Ltd. Şti. vekili, müvekkilinin diğer davalının acentası olduğunu, kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya ve tüm dosya kapsamına göre; davacı şirketin Almanya'daki müşterisine ait "ilaç kutusu, hammaddesi" emtiasını içeren tehlikeli madde özellikli kargonun Türkiye üzerinden Rusya'ya transit olarak gönderilmek üzere Kuban Air Havayolu ile davacı arasında anlaşma düzenlendiği, kargonun Türk Hava Yolları tarafından Helsinki'den İstanbul'a taşındığı ancak 13.3.2007 tarihli Kuban Air Kargo uçağı kaptanı tarafından hava yolu tehlikeli taşıma sertifikası bulunmadığı gerekçesi ile eşyanın uçağa kabul edilmesi üzerine davacı tarafından Frankfurt'a gönderildiği, davacı adına düzenlenen 9.3.2007 tarihli 2.847,50.-USD navlun bedeline ilişkin faturanın davalılardan Ayman Şirketi tarafından düzenlenmiş olması ve taşımanın gerçekleşmemesi üzerine bu bedelin 16.03.2007 tarihinde davacıya iade edildiği, dava konusu yükün 7.3.2007 tarihinde Helsinki'den İstanbul'a Türk Hava Yolları tarafından taşındığı ve taşıma ücretinin 3.859,13.-Euro olarak peşin ödendiği, davalı Nart Tour Şirketinin Kuban Air'in temsilcisi sıfatıyla hareket ettiği, davalı Ayman Şirketi'nin ise yükün hava alanında antrepodan alınıp uçağa yüklenmesi işlemlerini organize ettiği anlaşılmış olmakla, taşıma sözleşmesinde asıl taşıyıcı (anlaşmalı taşıyıcı) sıfatını taşıdığı ve kendisine husumet yöneltilebileceği, davacının davalı Nart Tour Şirketi ile yaptığı görüşmenin dava dışı hava yolu taşıyıcısı Kuban Air'in yasal temsilcisi sıfatıyla gerçekleştirildiğinden, adı geçen şirkete doğrudan husumet yöneltilemeyeceği ve davada adı geçen davalı yönünden taraf ehliyetinin (husumete ilişkin dava koşulunun) bulunmadığı gerekçesiyle davalı Nart Tour Şirketi hakkındaki davanın usulden reddine ve davalı Ayman Şirketinin davacı ile taşımanın gerçekleştirilmesi konusunda anlaşmış bulunduğundan bu tip yükü taşımaya yetkisi olan bir uçak veya şirket bulması gerekirken bu konuda yeterli özeni göstermediği, pilotun uluslararası havacı kurallarına uygun ve haklı olarak yükü kabul etmemesi üzerine Ayman Şirketinin yüklendiği hava yolu taşımasının gerçekleşmediği, bu nedenle adı geçen davalı şirketin kusurlu olduğu ve bundan doğan davacı zararının kendisinden istenebileceği, taşımanın 13.3.2007 tarihinde yapılacak olması nedeniyle Varşova Anlaşması hükümlerinin uygulanması gerektiği anlaşmanın 24/2 ve 22/b maddeleri uyarınca, yük için ayrı bir değer belirlenmediğinden taşınan yükün ağırlığı 550 kg.olarak gösterilmiş olmakla, sınırlı sorumlu olunan azami miktarın (552x17=) 9.384,00.-SDR (18.906,88 TL) olarak hesaplandığı, davacının isteyebileceği menfi zararların, yükün Almanya'ya geri gönderilmesi gideri ve İstanbul'da ödenen idari para cezası ile havaalanında yapılan giderler toplamı kadar olacağı, ancak yükün Almanya'ya geri gönderilmesi gideri olarak davacı adına 3.887,60.-TL bedelli bir fatura düzenlenmiş ise de bu fatura bedelinin davacı tarafından ödendiği kanıtlamadığından bu kısma ilişkin tazminat talebinin reddine, ödenmek zorunda kalınan idari para cezası, dahili nakliye ardiye hizmeti, havaş ve THY ordino ücreti gibi giderlerden oluşan davacının toplam 902.-TL tutarında zararının davalı Ayman Ltd. Şti. tarafından tazminine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 21/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.