Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, ikamet  ettikleri  binanın  sokağında  bulunan   davalılardan Kemal "in  maliki  olduğu 21  parsel  sayılı taşınmaza  davalılardan  Avea İletişim  Hizmetleri A.Ş., 28  parsel sayılı  taşınmaza  ise  diğer davalı Turkcell İleşitim Hizmetleri A.Ş."i  tarafından  baz istasyonu  kurulduğunu, kurulan  baz istasyonlarının  insan sağlığına  zararlı olduğunu  ileri  sürerek, elatmanın  önlenmesi ve  baz  istasyonlarının  kaldırılması  isteğinde  bulunmuşlardır.
Davalılar, davanın reddini  savunmuşlardır.
Davanın  reddine ilişkin  olarak verilen karar Dairece, mobil  telekominikasyon  şebekelerine  ait  baz  istasyonlarının Yeri, Ölçümleri, İşletilmesi ve  Denetlenmesi Hakkındaki  Yönetmelik hükümlerinin  gözetilmek  suretiyle  mahallinde  yeniden  keşif  yapılması, sonucuna göre  karar verilmesi  gerektiğine işaret  edilerek  bozulmuş,  mahkemece  bozmaya  uyularak yapılan yargılama sonunda  davanın reddine karar  verilmiştir.
Karar, davacılar tarafından süresinde duruşma  istekli  temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi   raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, duruşma isteği   değeri  yönünden  reddedilip,gereği görüşülüp, düşünüldü.

 Dava, komşuluk hukukundan kaynaklanan çekişmenin giderilmesi isteğine ilişkindir.
Hükmüne  uyulan  bozma  ilamı gereğince , davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, davacılardan  E... B... "in  7 sayılı parselde  paydaşı  diğer  davacıların  aynı sokakta  ikamet ettikleri davalı Kemal"e ait 27  sayılı  parsel  üzerine  davalı AVEA, 28  sayılı  parsel  üzerine  davalı Turkcell A.Ş. tarafından kurulan baz istasyonu nedeniyle aynı yerleşim yerinde yaşayan insanların psikolojik (ruhsal) ve fiziksel bakımdan zarar gördüğünü ve çevre sağlığını etkilediğini, çevreye elektromanyetik dalgalar yayarak yaşayan insanların ve canlıların bu arada kendisi ile ailesinin önlenmesi imkansız sağlık zararlarına sebebiyet verdiğini ve vereceğini ileri sürerek baz istasyonunun kaldırılması isteğiyle eldeki davayı açtığı anlaşılmaktadır.
İddianın bu içeriği ve niteliğine göre taraflar arasındaki çekişmenin Türk Medeni Kanununun 737. ve devam eden hükümlerinde ön görülen komşuluk hukukundan kaynaklandığı açıktır.
Mahkemece, keşfen elde edilen baz istasyonunun yönetmelik hükümlerine uygun olduğu ve yönetmelikte belirtilen elektromanyetik şiddete ilişkin limit değerlerinin altında faaliyet gösterdiğini  açıklayan bilirkişi raporu esas alınmak suretiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hemen belirtilmelidir ki, baz istasyonu adı verilen tesislerin işletilmesi sonucu geniş halk kitlelerine yarar sağladığı ve hizmet verildiği kuşkusuzdur.Ancak bu yararın sağlanması karşısında kişilerin zarar görmesi de kabul edilemez.Buna göre, hizmetten elde edilen yarar ile bunun karşısında verilen zararın değerlendirilmesinde zorunluluk vardır.Öte yandan, hiçbir hizmetin insan yaşamı kadar önem ve öncelik taşıdığı da düşünülemeyeceği gibi yararlı bir hizmetin karşılığı olarak insanın sağlığından olması uygun bir sonuç olarak kabul edilemez.Öyleyse, böyle bir tehlikenin varlığının saptanması halinde gerekli önlemlerin alınmasının zorunlu ve kaçınılmaz olduğuda tartışmasızdır.   
Konuyla ilgili olarak 4502 sayılı kanunla değişik 2813 sayılı Telsiz Kanunun ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanunu hükümleri gereğince çıkartılan " Telekominikasyon Cihazlarından Kaynaklanan Elektromanyetik Alan  Şiddeti Limit Değerleri Belirlenmesi Ölçüm Yöntemleri ve Denetlenmesi Hakkındaki Yönetmelikte bir kısım usul ve esasa dair düzenlemelere yer verilmiş olup, yönetmeliğin 12.maddesinde ölçüm yapacak personelin nitelikleri belirtilmiş ve 11.maddesinde de ölçümde kullanılacak cihazların ne olacağı belirtildikten sonra nitelikleri ve özellikleri sayılmıştır.
Oysa, mahkemece hükme esas alınan rapor düzenleyen bilirkişilerin yönetmeliğin 12.maddesinde belirtilen sıfat ve vasıfları taşıdıkları, başka bir ifade ile gerekli ehliyete haiz oldukları anlaşılmakla beraber taraflar arasındaki çekişmenin giderilmesi bakımından yönetmeliğin 11.maddesinde yer verilen ölçümün hangi cihazların kullanılarak tespit edildiğine raporda yer verilmemiş olması doğru görülmemiştir.
Öte yandan, çekişmeye konu baz istasyonunun konumu itibariyle insanların yoğun olarak yaşadıkları ve hayatlarını sürdürdükleri yer  içerisinde kurulduğu sabittir.Öyleyse, bundan kaynaklanacak sorumluluğun kusura dayanmayan tehlike sorumluluğu olduğu gözetildiğinde, tesisin bulunduğu ve kurulduğu yer bakımından uzun sürede kişi ve çevreye zarar verip vermeyeceği üzerindede durularak daha uygun ve yerleşim çevresinden daha uzakta kurulmasının mümkün olup olmadığı hususlarındada raporda bir değerlendirme yapılmış değildir.
Bu belirlemelere göre, hükme esas alınan raporun duraksamaya yer bırakmayacak  nitelikte açık ve içerikli olduğu söylenemez.
O halde mahkemece eksik ve yetersiz bilirkişi raporuna dayanarak yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  13.7.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.