Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden malik oldukları 716 parsel sayılı taşınmazın ilk maliki dava dışı A... A...’e, Hazine tarafından temlik edilerek 11.5.1955 tarihinde sicil oluştuğunu, miras bırakanları tarafından satın alınarak hükmen mirasçılar adına tescilinden sonra pay temlikleri ile adlarına kayıtlandığını; tarafların da bulunan bu yerin davalı adına 533 parsel olarak mükerrer kayıt oluşturulduğunu öğrendiklerini ileri sürerek, davalı adına olan mükerrer kaydın iptali ile taşınmazın ½’ şer adlarına tescil isteğinde bulunmuşlardır.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacılar iddiası sabit görülerek, davanın kabulüne karar  verilmiştir.
Karar,  davalı  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.

 Dava, mükerrer tapu kaydının iptali isteğine ilişkindir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; özellikle eksiğin tamamlanması yoluyla getirtilen kayıt ve belgelerden davacıların paydaş olduğu 716 parsel sayılı taşınmazın bayileri Ahmet Atiker adına 11.5.1955 tarihinde, Hazinenin malik olduğu 687 parselin ifrazı ile 4753 Sayılı Yasa uyarınca 20.000 m2 olarak tescil edildiği, dava konusu 533 parsel sayılı taşınmazın ise davalının dava dışı Efrahim Yılmaz aleyhine açtığı kadastro tespitine itiraz davası sonucu (Eskişehir Gezici Arazi Kadastro Mahkemesinin 1955/1683 E.- 1810 Karar) anılan yerin 4753 Sayılı Yasaya göre davalı A... T.... adına tahsis ve temlik edildiği gerekçesiyle, tespitin iptali ile adına tesciline ilişkin hüküm gereğince 21.11.1955 tarihinde tescil edildiği, mahallinde yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi rapor ve krokisine göre 19.600 m2 miktarlı 533 parsel sayılı taşınmazın bir bölümünün davacılara ait 716 parselle bir bölümünün ise dava dışı 717 parsel ile çakıştığı (iç içe girdiği) anlaşılmaktadır.
Davacılar, malik oldukları 716 parsel sayılı taşınmazın bayileri adına 11.5.1955 tarihinde tescil edildiğini, davalı adına kayıtlı 533 parsel ile mükerrerlik oluşturduğunu ileri sürerek, eldeki davayı açmışlardır.
Mahkemece, 716 ve 533 parsel sayılı taşınmaz krokilerinin çakıştığı, davacılara ait 716 parselin sicilinin daha önce oluştuğu belirlenmek ve bu olgu benimsenmek suretiyle davanın kabul edilmiş olması kural olarak doğrudur.
Ne varki, bilirkişi rapor ve krokisinden davalının malik olduğu 533 parselin tamamının yalnızca 716 parselle mükerrerlik oluşturmadığı dava dışı 717 parselde mükerrerlik oluşturduğu sonucuna varılmaktadır.
Bu durumda, 533 parsel sayılı taşınmazın dava konusu edilen 716 parselle mükerrerlik oluşturan bölümü yönünden tapusunun iptali ile yetinilmesi gerekeceği kuşkusuzdur.
Anılan, husus gözardı edilerek, davalı taşınmazının tamamı yönünden hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Hal böyle olunca, mahallinde uzman bilirkişiler aracılığıyla keşif yapılarak hükme elverişli kroki ve rapor alınması, davalı taşınmazının kaç m2 lik bölümünün davacı taşınmazı içinde mükerrerlik oluşturduğunun açıklıkla saptanması, ondan sonra sonucuna göre bir hüküm kurulması gerekirken, açıklanan hususlar gözardı edilerek, yazılı olduğu üzere karar  verilmiş olması doğru değildir.
Davalının, temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,  alınan  peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,13.7.2009 tarihinde oybirliğiyle  karar verildi.