(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kasten öldürme suçundan Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/08/2008 tarihli ve 2008/383 esas, 2008/316 sayılı kararıyla 18 yıl hapis cezasına hükümlü ...’in bu cezasının infazı aşamasında, Manisa Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim edilen 17/03/2016 tarihli müddetnameye yönelik itirazın reddine dair Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/03/2016 tarihli ve 2008/383 esas, 2008/316 sayılı ek kararına itirazın reddine ilişkin mercii Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/05/2016 tarihli ve 2016/566 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, Manisa Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim edilen 17/03/2016 tarihli müddetnameye hükümlü tarafından 15/05/2017 tarihli dilekçe ile 2. kez itiraz edilmiş ve hükümlünün bu itirazının Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/05/2017 tarihli ve 2008/383 esas, 2008/316 sayılı ek kararı ile reddine karar verilmiş ise de, Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/05/2017 tarihli bu kararının, anılan Mahkemenin aynı konuda daha önce verdiği 25/03/2016 tarihli ek kararı ile ortaya çıkan hukukî durumu değiştirmediği düşünülerek yapılan değerlendirmede;
Manisa Cumhuriyet Başsavcılığınca sanığın 2. kez mükerrir olduğu kabul edilerek müddetname tanzim edilmiş ise de, Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/08/2008 tarihli kararı ile sanık hakkında hükmolunan cezanın, sanığın Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/02/2002 tarihli ve 2001/1167 esas, 2002/61 sayılı kararı ile kesinleşmiş mahkûmiyeti bulunduğu gözetilerek mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir sanık hakkında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesi hükümleri gözetildiğinde denetim süresinin koşullu salıverme kararını verecek mahkeme tarafından belirlenmesine karar verildiği, ancak Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/02/2002 tarihli ve 2001/1167 esas, 2002/61 sayılı kararında da 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 81/1 maddesinin uygulanmış olması sebebiyle koşulları gerçekleşmesine rağmen ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması konusunda herhangi bir karar verilmediği, bu durumun ise Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 12/03/2013 tarihli ve 2012/18507 esas, 2013/4438 sayılı, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 11/02/2013 tarihli ve 2011/26646 esas, 2013/2467 sayılı ilâmlarında belirtildiği üzere, hükümlü lehine kazanılmış hak teşkil ettiği, bu nedenle hükümlü hakkında 2. kez tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, müddetnameye itirazın kabulü yerine, reddine ilişkin Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/03/2016 tarihli ve 2008/383 esas, 2008/316 sayılı ek kararına vaki itirazın, mercii Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesince kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 20/11/2017 gün ve 94660652-105-45-10077-2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Dosya kapsamından;
Manisa 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 07.08.2008 tarihli ve 2008/383 esas, 2008/316 karar sayılı kararı ile hükümlü ...’in 10.05.2006 tarihinde işlemiş olduğu kasten adam öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 81/1, 29. maddeleri uyarınca 18 yıl, ruhsatsız tabanca taşıma suçundan 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddesi uyarınca 2 yıl hapis ve 450 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına, tekerrüre esas sabıkası bulunduğundan, hakkında verilen cezanın aynı kanunun 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükkerrir sanık hakkında 5275 sayılı Kanunun 108. maddesi hükümleri gözetildiğinde denetim süresinin infaz safhasında koşullu salıverilme kararını verecek mahkeme tarafından belirlenmesine, tekerrüre esas olarak Manisa 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 04.02.2002 tarihli, 2001/1167 esas, 2002/61 karar sayılı kararının alınmasına karar verildiği, verilen bu kararın Yargıtay 1.Ceza Dairesinin 07.04.2010 tarihli ve 2009/905 esas, 2010/2150 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği,
Mahkemece tekerrüre esas alınan Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.02.2002 tarihli ve 2001/1167 esas, 2002/61 karar sayılı kararı ile hükümlünün 25.10.2001 tarihinde işlemiş olduğu silahla kasten yaralama suçundan 765 sayılı TCK’nin 456/4, 457/1. maddeleri uyarınca 2 ay 20 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, tekerrüre esas sabıkası bulunduğundan cezasının aynı Kanunun 81/1. maddesi uyarınca 1/8 oranında arttırılarak sonuç olarak 3 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, 10.03.2004 tarihinde kesinleşen bu hüküm nedeniyle sartla tahliye tarihinin 10.06.2004, bihakkın tahliye tarihinin ise 31.07.2004 olarak belirlendiği,
Hükümlü hakkında kasten öldürme suçundan verilen cezanın infazı aşamasında düzenlenen 17.03.2016 tarihli ve 2010/1763 sayılı müddetnamede, hükümlü hakkında daha önce tekerrür hükümleri uygulandığından ikinci kez mükerrirlik nedeniyle 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108/3. maddesi uyarınca koşullu salıverilmeden yararlanma hakkı bulunmadığı gerekçesiyle 06.04.2012 tarihinde ceza infaz kurumuna giren hükümlünün tutuklulukta geçen toplam 1272 gün mahsup edildikten sonra bihakkın tahliye tarihinin 08.10.2026 olarak belirlendiği,
Hükümlünün kendisine tebliğ edilen müddetnameye 25.03.2016 tarihinde itiraz ettiği,
Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.03.2016 tarihli, 2008/383 esas, 2008/316 karar sayılı ek kararı ile itirazın reddine karar verildiği, hükümlünün bu ek karara karşı da itiraz ettiği, itiraz mercii olarak inceleme yapan Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.05.2016 tarihli ve 2016/566 değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine kesin olarak karar verildiği verilen bu kararın yukarıda açıklanan gerekçeyle kanun yararına bozulmasının istendiği anlaşılmıştır.
5237 sayılı TCK"nin 58. maddesine göre;
(1) Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır. Bunun için cezanın infaz edilmiş olması gerekmez.
(2) Tekerrür hükümleri, önceden işlenen suçtan dolayı;
a) Beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl,
b) Beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adlî para cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl,
Geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz.
(6) Tekerrür halinde hükmolunan ceza, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilir. Ayrıca, mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanır.
(7) Mahkûmiyet kararında, hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağı belirtilir.
(8) Mükerrirlerin mahkûm olduğu cezanın infazı ile denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması, kanunda gösterilen şekilde yapılır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesine göre;
(1) Tekerrür hâlinde işlenen suçtan dolayı mahkûm olunan;
a) Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasının otuzdokuz yılının,
b) Müebbet hapis cezasının otuzüç yılının,
c) Süreli hapis cezasının dörtte üçünün,
İnfaz kurumunda iyi hâlli olarak çekilmesi durumunda, koşullu salıverilmeden yararlanılabilir.
(2) Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alman cezanın en ağırından fazla olamaz.
(3) İkinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda, hükümlü koşullu salıverilmez.
TCK"nin 58. maddesinde belirtilen mükerrirlik konusu Türk Ceza Kanununun İkinci Bölümünde yer alan "Güvenlik Tedbirleri" bölümünde sayılmasına rağmen, gerek Yargıtay Daire İçtihatları ile gerekse Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.05.2012 tarih, 2012/364 Esas ve 2012/180 sayılı kararları ile TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen mükerrirlik "maddi ceza hukukuna" ilişkin olarak kabul edilmiştir.
Yasal mevzuata göre; tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için önceki hükmün kesinleşmesi ve ikinci suçun kesinleşmeden sonra işlenmesi yeterli olup, cezanın infaz edilmiş olmasına gerek bulunmamaktadır, ayrıca infazdan sonra belirli bir sürenin geçmesi halinde tekerrür hükümlerinin uygulanması mümkün değildir. İlk defa suç işleyenlere göre mükerrirlerin cezalarının infaz koşulları ağırlaştırılarak koşullu salıverilme süresi, süreli hapis cezalarında cezanın dörde üçü olarak belirlenmiştir, birinci tekerrürün koşullarının oluşması nedeniyle, tekerrür hükümleri uygulandıktan ve bu tekerrür uygulanan mahkumiyet kesinleştikten sonra, yeniden tekerrür hükümlerinin uygulanmasını gerektiren bir suçun işlenmesi halinde ikinci defa tekerrür hükümleri uygulanacak ve hükümlü koşullu salıverilmeden yararlanamayacaktır. Hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek bulunmadığı gibi 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Kanunun 108/3. maddesindeki düzenlemenin infaz aşamasını ilgilendirdiği gözetildiğinde, kararda sanığın ikinci kez mükerrir olduğuna ilişkin bir karar verilmesine de gerek bulunmamaktadır sadece tekerrüre esas sabıkası bulunduğundan TCK"nin 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinin yeterli olduğu, ikinci kez mükerirlik durumunun müddetname düzenlendiği sırada infaz aşamasında dikkate alınabileceği, ikinci kez mükerrirliğin olabilmesi için, mutlaka sanığın işlediği en az üç suçun olması gerektiği, ilk işlenen suçun 01.06.2005 tarihinden önce ya da sonra işlenmesinin bir önemi yok ise de, diğer iki suçun 01.06.2005 tarihinden sonra işlenmesinin ve her iki suçta da mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesinin gerektiği; somut olayda birinci ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilen ikinci suçun tekerrürün cezada artırım nedeni olarak öngörüldüğü 765 sayılı Türk Ceza Kanunu döneminde işlendiği ve 10.05.2006 tarihinde işlediği suç nedeniyle hükümlü hakkında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108/3. maddesinin uygulanma koşullarının bulunmadığı, hükümlünün koşullu salıverilmeden yararlanma hakkı bulunduğu anlaşılmakla, hükümlünün itirazının bu nedenle kabulüne karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin reddine dair verilen kararın kanun yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yukarıda açıklanan nedenle yerinde görüldüğünden, Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/05/2016 tarihli ve 2016/566 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02/03/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.