Taraflar arasında görülen davada;
Davacı kayden malik olduğu 2 parsel sayılı taşınmazı imar uygulamasından önce davalıya haricen sattığını, imar uygulamasından sonra davalının 130 m2  payı olması gerekirken anılan taşınmazın 303 m2 olarak adına tescil edildiğini, davalının payı olmasına karşın taşınmaza esas olduğundan 173 m2 lik arsa bedelinin ödenmesi halinde tapuyu devretmeye hazır olduğunu, davalının buna yanaşmadığı gibi kullanmaya devam ettiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesi isteğinde bulunmuştur.
Davalı; çekişmeli taşınmazın bedelinin 2.kez talep edildiğini bildirip; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
 
Dava,çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden 3108 ada 2 parsel sayılı (imar öncesi 1752 ada 4 parsel) taşınmazın davacı adına kayıtlı olduğu davalının kayda dayalı bir hakkının bulunmadığı, ancak çekişmeli taşınmazdaki tek katlı evi tasarruf ettiği anlaşılmaktadır.
Davacı, dava konusu 2 parsel sayılı taşınmazda imar öncesi davalıya pay satışı yaptığını pay satışlarının yasaklanması nedeniyle satışın tapuya yansıtılmadığını, imar şuyulandırma işleminde de davalının paydaş kılınmadığını, açtığı tapu iptal tescil davasının reddedildiğini (2005/18-156 Esas Karar sayılı ) anılan taşınmaza davalının ev yaptığını, ancak arsanın tümünün bedelini ödemediğini ileri sürerek eldeki davayı açmıştır.
Mahkemece, kayda üstünlük tanınmak suretiyle davalının haksız eylem nitelikli el atma olgusu saptanarak davanın kabul edilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.
Bu nedenle, davalının temyiz itirazları yerinde değildir, reddine, Davacının temyizine gelince;
Davadaki istek gözetilerek dava kabul edildiğine göre yargılama giderleri ve Avukatlık parasının tamamından HUMK.nun 417.maddesi hükmü gözetilerek davalının sorumlu tutulması gerekeceği kuşkusuzdur.
Ne varki bu husus gözardı edilerek, yargılama giderleri ve Avukatlık parasının tamamından davalı sorumlu tutulmayarak, hükümde yazılı gerekçelerle yanılgılı biçimde davalı lehine Avukatlık parasına hükmedilmesi, bir kısım yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmış olması doğru değildir.
Davacının bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir.Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü  HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 1313.7.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.