Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, ortak miras bırakan anneleri N.. E...’in kanser hastası olup, 25 yıla yakın bir zaman kendisi tarafından bakıldığını, ölüm tarihinden bir ay önce davalı tarafından bakılmak ve tedavi edilmek vaadiyle İzmir’e götürülerek ölümünden 20 gün önce son anlarını yaşadığı bir anda Noter’in eve çağrılmak suretiyle baskı altında mirastan mal kaçırmak amacıyla muvazaalı olarak tek taşınmazı olan 2545 parsel sayılı taşınmazını davalıya ölünceye kadar bakım sözleşmesiyle temlik ettiğini ileri sürerek, bakım sözleşmesinin iptali olmazsa tenkis isteminde bulunmuş, yargılama sırasında duruşmada davasını ıslah ettiğini beyan ederek muris muvazaası hukuksal nedenine dayandığını beyan ederek payı oranında iptal ve tescil istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, muvazaa olgusunun sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.

Dava, Borçlar Yasasının 18.maddesinden kaynaklanan muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali tescil, olmazsa tenkis isteklerine ilişkindir.
Davalı, davanın reddini savunmuş, mahkemece temlikin muvazaalı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillere göre; miras bırakan N... E..."in 16.02.2006 tarihinde vefat ettiği, murisin 2545 parsel sayılı taşınmazını 24.01.2006 tarihli Noter Sözleşmesi ile davalıya ölünceye kadar bakma akti ile temlik ettiği kayden sabittir.
Bilindiği üzere; bireylerin yaşlanma ve yaşlılıkta yalnız kalma korkuları ölünceye kadar bakma sözleşmesinin doğumuna yol açmıştır.Ölünceye kadar bakma sözleşmeleri ivazlı sözleşme türlerinden olup nitelik itibarıyla güvence sağlayan akitlerdendir. Bu tür akitlerin hedefi maddi bir destek elde etmek değil bakım alacaklısının sosyal durumuna uygun bir bakım elde etmektir.
Borçlar Yasasının 511.maddesi bakım alacaklıları yönünden gerçek kişi olması dışında özel bir nitelik öngörülmemiştir.Bakım alacaklılarının akit sırasında özel bakıma muhtaç olmasını aramak yasada yer almayan bir unsuru ilave etmek olur.Bu ihtiyacın akitten sonra doğması yada alacaklının ölümüne kadar çok kısa bir süre sürmüş olması da aktin geçerliliğine etkili olmaz.
Öte yandan her ne kadar evladın gücünün elverdiğince ebeveynine yardımcı olması özel bazı koşulların gerçekleşmesi durumunda yasal bir görev olabileceği düşünülebilirse de, bu yardım ve bakım genelde yasal zorunluluk olmaksızın daha çok insancıl yönü ağır basan, belki de evrensel bir ahlak kuralıdır.
Tüm bu açıklamalara karşın kural olarak bu tür sözleşmeye dayalı temliklerin de muvazaa ile illetli olduğunun ileri sürülmesi mümkündür.
Somut olaya yukarıdaki ilkeler uyarınca bakıldığında; ölünceye kadar bakma aktinin yapıldığı 24.01.2006 tarihinde murisin 84 yaşında ve kanser hastası olup, bu hastalıktan vefat ettiği, bakım akdinden önce de tedavisinin davalının yanında yapıldığı ve bakıldığı, temlikin makul sınırlar içerisinde kaldığı, murisin başka taşınmazlarda da paydaş olduğu, kaldı ki davanın kabulünde menfaati bulunan ve tarafların kardeşi olan tanıkların dahi ifadeleri gözetildiğinde davalının murise baktığı anlaşılmaktadır.
Tüm bu nedenlerle ölünceye kadar bakma sözleşmesinin diğer mirasçılardan mal kaçırma amaçlı dolayısı ile muvazaalı olmadığı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Davalının temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 13.07.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.