Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakan babası A...’in çekişme konusu taşınmazları davalılar olan oğlu ve gelinine kendisinden mal kaçırmak ve saklı payını zedelemek kastıyla bağış ve satış olarak temlik ettiğini ileri sürerek, tapu iptal ve tescil olmazsa tenkis isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddianın sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılar tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal, tescil ve tenkis isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; miras bırakan tarafından davalı Hasan’a satış suretiyle yapılan 49,1391,5327 ve 8172 parsel sayılı taşınmazların temlikinin muvazaa ile illetli olduğu Mahkemece belirlenmek, diğer taşınmazların ise davalı H...’a ve eşi davalı Z...’ya bağış yoluyla gerçekleştirilen temliklerin davacının saklı payını zedeleme kastı ile yapıldığı saptanarak davanın kabul edilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Bu yönlere değinen davalıların tüm temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ancak, miras bırakanın 45 nolu parselle ilgili davalı H...’a yapmış olduğu 1/2 pay temliki sebebiyle bu pay yönünden Şuf’a davası açıldığı ve dava kabul edilerek anılan payın dava dışı M... G... adına tescil edildiği kayden sabittir. Oysa Mahkemece, 45 parsel sayılı taşınmazdaki bu pay bakımından da muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı isteğin kabulüne karar verilmiş olmasının doğru olduğu söylenemez. Anılan payın Şuf’a davası sonucu elden çıktığı gözetildiğinde ve bu pay bakımından davacının miras payına tekabül eden bedel isteği de bulunmadığına göre bu parseldeki pay bakımından davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabul edilmesi doğru olmadığı gibi, hakkında dava bulunmayan 1690 ada 6 parsel sayılı taşınmaz hakkında da davanın reddine karar verilmiş olması isabetsizdir.
Davalıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK"nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 13.7.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.