MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) Oluş ve dosya içeriğine göre, suç tarihinde gündüzleyin serbest muhasebecilik ve mali müşavirlik yapan mağdurun işyerine gelen sanığın, mükellef olmak istediğini ve cafe açacağını belirtmesi üzerine mağdurun evrak istediği, bir süre sonra geri dönen sanığın muhasebe ücreti olarak 35 TL vereceğini söyleyip, “65 TL ver, ben 100 TL vereyim” dediği, mağdurun 65 TL parayı verdiği, sanığın 100 TL parayı vermeden işyerinden kaçarak ayrıldığı ve aynı gün mağdurun parasını iade ettiği olayda; eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 168/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden kanıtların takdirinde ve suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-) Kabule ve uygulamaya göre de;
a-) Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
b-) Yargılama masrafının 6183 sayılı Kanunun 106. maddesinde belirlenen 20 TL’den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi gereğince Hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz nedeni ve tebliğnamedeki düşünce bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına 27.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.