MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Gürpınar Asliye Hukuk Mahkemesi"nce bozmaya uyularak verilen 19.09.2018 tarih ve 2017/270-2018/213 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile davalı arasında 01/01/2000 tarihinde tarımsal kredi sözleşmesi imzalandığını, davalının söz konusu kredinin 2.160,00 TL ana para ve 11.740,00 TL faizi olmak üzere toplam 13.900,00 TL"lik kısmını ödemediğini, kredi sözleşmesinde uygulanacak temerrüt faizi oranının %30 olarak belirlendiğini ileri sürerek 13.900,00 TL’nin dava tarihinde işleyecek %30 temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; alacağın zamanaşımına uğradığını, müvekkilinin kredi sözleşmesini imzaladıktan sonra yeterli paranın bulunmadığından bahisle parasının ödenmediğini ve kredinin iptal olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, alacağın zamanaşımına uğramadığı, dava konusu alacak için borç ödemeden aciz vesikası verildiği, İİK 143/4. Maddesinde belirtildiği üzere aciz vesikasında yazılı alacak miktarı için faiz istenemeyeceği, davalının borç kapsamında herhangi bir ödemede bulunmadığı, davacı tarafın sözleşmeye istinaden davalıya kullandırdığı miktarın dosyadaki dekonttan 2.000,00 TL olduğu, faizin kullandırılan ve kullandırıldığı ispat olunan miktar üzerinden hesaplanmasının gerektiği, belirlenen anapara üzerinden aciz vesikasının düzenlenme tarihine kadar akdi faizin talep edilebileceği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, 2.000,00 TL asıl alacak, 7.319,07 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 9.319,07 TL alacağın davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 476,59 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, istek halinde aşağıda yazılı 105,60 TL harcın temyiz eden davacıya iadesine, 25.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.