MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tahliye davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı dava dilekçesinde;.....i, 865. Sk. No:11/A adresli, dükkan vasfındaki taşınmazın maliki olduğunu, taşınmazını Haziran 2014 tarihinde aylık 600,00 TL bedelle davalıya kiraya verdiğini, kiraların elden ödendiğini, bir aylık teminat ile 3 aylık kira bedeli olarak 2.400,00 TL"nı peşin aldığını, kiracının başkaca hiçbir ödeme yapmadığını, bir yıldır kira ödemeyen davalının dükkanı da fiilen kullanmadığını, dükkanının şuanda fuzuli işgal altında olduğunu belirterek kiracıya ait eşyaların dükkandan alınmasını ve yed-i emine teslim edilmesini ayrıca kiracının taşınmazdan tahliyesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ise; davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; davanın kabulü ile davalının dava konusu taşınmazdan tahliyesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 350.madde ve devamında konut ve çatılı işyeri kiralarında kiraya verenin kira ilişkisini hangi hallerde dava yolu ile sonlandırılabileceği tahdidi olarak sayılmıştır. Kiraya veren ancak bu sebeplerden birine dayanarak kira ilişkisini sonlandırabilir.
Somut olayda, her ne kadar Mahkemece; davalının kiraladığı taşınmazı aktif olarak işletmediği, dükkanın uzun dönemdir kapalı olduğu ve davacının iddiasına göre davalının uzun zamandır kirasını ödemediği, bu iddianın davalı tarafından aksinin iddia edilmediği gibi bu hususa ilişkin bir itirazın da ileri sürülmediği gerekçesiyle davalının taşınmazdan tahliyesine karar verilmiş ise de; dava dilekçesinin incelenmesinden davacının hangi hukuksal nedene dayalı olarak tahliye isteminde bulunduğu anlaşılamamaktadır. Bu durumda Mahkemece; davacıya talebi ayrıntılı olarak açıklattırılarak, davalının TBK’nun 350. Ve devamındaki tahliye sebeplerinden hangisine dayandığının tespit edilip, belirlenen bu tahliye nedeninin gerçekleşip gerçekleşmediği konusunda araştırma ve inceleme yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru değildir.

2- ) Bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenle davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 05.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.