Taraflar arasında görülen davada;Davacılardan H.’nin,kayden paydaşı olduğu 18 parsel sayılı  taşınmaza,davalılar tarafından yol olarak kullanılmak suretiyle müdahale edildiğini ileri sürüp,el atmanın önlenmesi ve eski hale getirilmesini istemişlerdir.
Davalılar,davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece,çekişme konusu yolun 18 parsel içerisinde olmasına rağmen,orman sayılan yerlerden olduğu  gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar,davacılar tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla;Tetkik Hakimi raporu okundu,düşüncesi alındı.Dosya incelendi,gereği görüşülüp düşünüldü:
 
                                        -KARAR-

Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve eski hale iade isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar  verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 18 parsel sayılı taşınmazda davacı Helime’nin dava dışı kişilerle paydaş olduğu, diğer davacı İ.ve davalıların taşınmazda kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan haklarının bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Öyle ise, davacı İ.’in davasının reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.
Ne varki, mahkemece çekişme konusu taşınmazın niteliği itibariyle orman olduğu, bu nitelikteki yerlerle ilgili olarak özel mülkiyete konu olacak şekilde sicil oluşturulamayacağı gerekçesi ile davanın reddine karar  verilmiştir.
Oysa çap (tapu kaydı) iptale kadar geçerli olup, kapsamında kalan yer bakımından sahibine sicilden kaynaklanan mülkiyet hakkı bahşedeceği kuşkusuzdur.
O halde, sicil ayakta bulunduğuna (hukuki geçerliliğini koruduğuna) göre, Türk Medeni Kanununun 683.maddesinden kaynaklanan mülkiyet hakkına değer  verilmek suretiyle bir karar  verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ve yasal olmayan gerekçelerle yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir. Davacıların, temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  28.1.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.