Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar bu ve birleşen davalar ile, miras bırakanları Sayit tarafından 21,58,91,122 ve 254 parsel sayılı taşınmazların, ikinci eşi olan davalıya mirasçılardan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olarak temlik edildiğini ileri sürüp, pay oranında tapu iptal ve tescil  isteğinde bulunmuşlardır.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, çekişme konusu 21 parsel sayılı taşınmazın miras bırakandan gelmediği gerekçesi ile bu parsel yönünden davanın reddine; diğer parseller yönünden temliklerin muvazaalı olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu,düşüncesi alındı.Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:

                                        -KARAR-

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 21 parsel sayılı taşınmazın miras bırakan ile ilgisi bulunmadığı saptanmak ve çekişmeli diğer parsellerin davalıya temlikinin ise, davalının ev hanımı olduğu, alım gücünün bulunmadığı, vekil aracılığı ile gerçekleştirilen temlikin diğer mirasçılardan mal kaçırmak amacıyla ve muvazaalı olarak yapıldığı,  tanık beyanları ve toplanan elverişli diğer delillerle saptandığına göre, davalının sair temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ancak, kabule konu olan taşınmazlar yönünden, dosyaya ibraz edilen veraset ilamına göre mirasçıların payları belirlendiği halde, mahkemece hüküm fıkrasında veraset ilamına aykırılık teşkil edecek biçimde ve dayanağı belirtilmeksizin pay oranlarının gösterilmesi, bunun yanı sıra, birleşen davaların karar  başlığında gösterilmeyip, hüküm fıkrasında da ayrıca hüküm kurulmaması doğru değildir. Bu durumda, pay oranlarının davacıların veraset ilamındaki paylarına göre hesaplanması ve birleşen her bir dava hakkında da ayrı ayrı hüküm  kurulması gerekirken, yazılı olduği biçimde karar verilmesi isabetsizdir. Davalının, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,   4.2.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.