Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanığın idaresindeki kamyon ile meskun mahalde, gündüz vakti, açık havada, tekyönlü, asfalt, 8 metre genişliğindeki, kuru zeminli, düz yolda, ışıkları çalışmayan kavşak mahalline geldiğinde, otopsi sırasında yapılan belirlemelere göre, kavşağı geçtikten 10 metre sonra, kaza tespit tutanağına göre ise 38 metre sonra, yol içinde karşıya geçmekte olan, ancak gelen aracı görünce ters istikamete geri dönmek isteyen çocuğa çarparak, ölümüne neden olduğu olayda; sanığın kavşağa yaklaştığında, yola çıkmış olan çocuğu gördüğü gibi, hareketlerini de takip edebildiği anlaşılmakla, mahal şartlarına göre daha dikkatli seyretmesi gerekmekte iken olaya neden olduğu hususu dikkate alındığında, temel cezanın takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında tayin edilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında 18.200 TL yerine, 18.000 TL olarak eksik tayini,
2-5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, 3 aydan az ve 3 yıldan fazla olmamak üzere sürücü belgesinin geri alınabileceği düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca tayin olunacak güvenlik tedbirinin süresinin, fiilin ağırlığı ile orantılı, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun olacak şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, sürücü belgesinin 3 yıl süreyle geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.