Borçlunun ödeme şartını ihlâli suçundan sanık ...’nın, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Çubuk İcra Ceza Mahkemesinin 05/04/2016 tarihli ve 2016/16 esas, 2016/39 sayılı kararını müteakip, sanığın aynı suçtan 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin Çubuk İcra Ceza Mahkemesinin ve 07/06/2016 tarihli ve 2016/44 esas, 2016/66 sayılı, 11/07/2016 tarihli ve 2016/54 esas, 2016/75 sayılı, 09/11/2016 tarihli ve 2016/71 esas, 2016/89 sayılı, 15/11/2016 tarihli ve 2016/78 esas, 2016/90 sayılı, 15/11/2016 tarihli ve 2016/100 esas, 2016/91 sayılı, 21/12/2016 tarihli ve 2016/117 esas, 2016/132 sayılı, 13/12/2016 tarihli ve 2016/92 esas, 2016/117 sayılı, 16/05/2017 tarihli ve 2016/139 esas, 2017/13 sayılı kararları aleyhine Adalet Bakanlığının 12/07/2017 gün ve 2521 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01/08/2017 gün ve KYB.2017-45381 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
1- 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiği, 30/12/2015 tarihli taahhütnamede takip sonrası faizin 2.157,53 Türk lirası olarak belirtildiği, buna karşın taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz hususunda herhangi bir açıklık olmadığı gibi, alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı ve bu nedenlerle işleyecek faiz miktarının taahhüt tutanağında gösterilmemesi nedeniyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle sanığın şikayete konu dosyalardan beraatine karar verilmesi gerekirken mahkumiyetine karar verilmesinde,
2- 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 5358 sayılı Kanunla değişik 340. maddesinde yer alan, “111 inci madde mucibince veya alacaklının muvafakati ile icra dairesinde kararlaştırılan borcu ödeme şartını, makbul bir sebep olmaksızın ihlal eden borçlunun, alacaklının şikâyeti üzerine, üç aya kadar tazyik hapsine karar verilir. Hapsin tatbikine başlandıktan sonra borçlu borcun tamamını veya o tarihe kadar icra veznesine yatırmak zorunda olduğu meblağı öderse tahliye edilir; ödemelerini tekrar keserse, hakkında tazyik hapsine yeniden karar verilir. Ancak, bir borçtan dolayı tazyik hapsinin süresi üç ayı geçemez.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, somut olayda Çubuk İcra Müdürlüğünün 2015/2914 esas sayılı dosyası üzerinden yürütülen takipte, İcra ve İflas Kanunu"nun 340. maddesi kapsamında borçlunun taahhüdü ihlal ettiği gerekçesiyle alacaklı vekili tarafından yapılan 02/03/2016 tarihli şikayet üzerine borçlu-sanığın Çubuk İcra Ceza Mahkemesinin 05/04/2016 tarihli ve 2016/16 esas, 2016/39 sayılı kararı ile 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırıldığı gözetilmeksizin, aynı borç nedeniyle sanık hakkında tekrar mahkumiyet kararları verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Çubuk İcra Ceza Mahkemesinin 07/06/2016 tarihli ve 2016/44 esas, 2016/66 sayılı, 11/07/2016 tarihli ve 2016/54 esas, 2016/75 sayılı, 09/11/2016 tarihli ve 2016/71 esas, 2016/89 sayılı, 15/11/2016 tarihli ve 2016/78 esas, 2016/90 sayılı, 15/11/2016 tarihli ve 2016/100 esas, 2016/91 sayılı, 21/12/2016 tarihli ve 2016/117 esas, 2016/132 sayılı, 13/12/2016 tarihli ve 2016/92 esas, 2016/117 sayılı, 16/05/2017 tarihli ve 2016/139 esas, 2017/13 sayılı kararlarının CMK’nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapislerinin kaldırılmasına, 19/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.