MAHKEMESİ : 9. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait otelde 2.750,00.- TL ücretle 08.04.2006- 01.07.2015 arasında muhasebe müdürü olarak çalıştığını, ücret alacakları ödenmediğinden iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram genel tatil, yıllık izin ve ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının alacaklarının zamanaşımına uğradığını, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, yaptığı fazla çalışmaların davacıya ödendiğini, ödenmeyen ulusal bayram genel tatil ve maaş alacağının olmadığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine dair hüküm kurulmuştur.
Temyiz:
Bölge Adliye Mahkemesinin kararına karşı davalı vekili temyiz başvurusunda bulunmuştur.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında, davacı işçin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, davacı davalı iş yerinde 08.04.2006 – 01.07.2015 tarihleri arasında muhasebe müdürü olarak çalışmış olup hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre davacının hafta içi 6 gün 08.30-18.30 saatleri arası 1 saat ara dinlenme ile haftada 9 saat fazla mesai yaptığı ve dini bayramların iki günü hariç diğer ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı tespit edilmiştir. Ulusal bayram ve genel tatil ücreti hesabı dosya içeriği ve davalı tanık beyanlarına göre de isabetli olmuştur ancak fazla çalışma talebinin davalı işverenle husumetli olduğu anlaşılan davacı tanık beyanlarına göre hesaplanması hatalı olmuştur. Ancak davalı tanık beyanına göre davacının haftanın 6 günü 09.00-18.00 saatleri arasında çalışarak 1 saat ara dinlenme ile haftada 3 saat fazla mesai yaptığı anlaşıldığından davalı tanık beyanına göre davacının fazla mesai ücret alacağı hüküm altına alınmalıdır. Ayrıca Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanıklarının davacı ile birlikte olan ortak çalışma dönemi ile sınırlı olarak 2015 yılına kadar hesaplama yapıldığından usuli kazanılmış hak gereği yapılacak yeni hesaplamanın da 2015 yılına kadar yapılması gerektiği göz ardı edilmemelidir.
Anılan yön gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.