İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14854 Esas 2020/20155 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/14854
Karar No: 2020/20155
Karar Tarihi: 24.12.2020

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14854 Esas 2020/20155 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir hüküm temyiz edildi. İlk olarak, sanık hakkında kurulan hakaret ve basit kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararına yapılan temyiz reddedildi. Bu kararın nedeni, adli para cezalarının kesin nitelikte olması ve bu cezaların 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun geçici 2. maddesi gereği yürürlüğe girdiği için temyize uygun olmamasıdır.
İkinci olarak, sanık hakkında kurulan kasten yaralama ve hakaret suçlamalarından beraat kararına yapılan temyizde, sanığın 8 yıllık asli zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığı için karar bozuldu ve davaya düşürüldü.
Son olarak, sanık hakkında kurulan kasten yaralama suçlamasına yapılan temyizde, kısa kararda çelişki yaratıldığı ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesi nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenle, hüküm isteme aykırı olarak bozuldu.
Kararda geçen kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 sayılı CM

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/14854 E. , 2020/20155 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı hakaret ve ..."a karşı basit kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında katılanlara yönelik kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen suçların gerektirdiği cezanın türü ve üst haddine göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e maddesi gereğince, zamanaşımını kesen son sebep olan, sanığın mahkemede savunmasının alındığı 18.04.2012 tarihi ile inceleme tarihi arasında 8 yıllık asli zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
3) Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Sanık hakkında, hükmün esasını oluşturan kısa kararda, sanık Sedar yerine sanık ... hakkında katılana karşı yaralama suçundan mahkumiyet hükmü kurularak gerekçeli karar ile kısa karar arasında çelişkiye neden olunması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.