Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 6 parsel sayılı taşınmazın 11,32 m2 lik kısmına komşu 5 parselde bulunan binanın taşkın olduğunu, haklı ve geçerli bir neden bulunmadığını ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve yıkıma karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlar, karşı davalarında ise, 6 parselde bulunan binanın 10 m2 lik kısmının taşkın olduğunu ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve yıkım ya da sınırın mevcut duruma göre düzeltilmesine, aradaki farkın temliken tesciline karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece, yapıların korunması gerekli kültür varlığı oldukları gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hakimi raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.
 
                                            -KARAR-

Asıl dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım, karşı dava ise temliken tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davaların  reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; çekişme konusu 6 parsel sayılı taşınmazın kayden davacıya ait olduğu, üzerindeki yapının tarihi eser niteliğinde bulunduğuna dair kaydına şerh konulduğu, ayrıca Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Kuruluna görede taşkınlık arzeden yapının tarihi eser niteliğinde ve yıkılmaması gereken yapılardan olduğu saptanmak suretiyle yıkım isteğinin reddine karar verilmiş olduğu anlaşılmaktadır. O halde, yıkım isteğinin reddine karar verilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik yoktur.
Ancak, yukarıda değinildiği gibi davacı taşınmazın kayıt malikidir. TMK nun 683. maddesine göre bir şeye malik olan kimse hukuk düzeninin sınırları içinde o şey üzerinde dilediği gibi tasarrufta bulunma yetkisine sahiptir.
Hal böyle olunca; yukarıda değinilen hüküm gereğince davacının mülkiyet hakkı gözetilmek ve davacının tapu kaydına değer verilmek suretiyle elatmanın önlenmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması  doğru değildir. Davacının bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle, HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 27.2.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.