Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3447 Esas 2022/4668 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 7. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 27.06.2018 gün ve 2016/669-2018/729 sayılı kararı onayan Daire'nin 22.06.2020 gün ve 2018/3507-2020/1178 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin Dahilde İşleme Rejim Kararına dayalı olarak Dış Ticaret Müsteşarlığınca verilen Dahilde İşleme Rejim Belgesine (DİİB) istinaden ithalat yaptığını ve aynı türden belge alan davalı şirkete 2006-2007 yıllarında muhtelif faturalarla sattığı DİİB kapsamındaki ürünleri davalının Dahilde İşleme Rejimi hakkındaki Karar ve Tebliğ hükümlerinde belirtilen sürede ihraç etmemesi ve ihracat taahhütnamesini kapatmaması nedeniyle Karar ve Tebliğlerde yer alan düzenlemeler gereğince müvekkil şirketin muaf tutulan vergi tutarları bakımından ilgili idareye verdiği yüksek miktarlı teminat mektubunu iade alamadığını, bu nedenle ödediği banka komisyon tutarından davalıya isabet eden kısmın 24.524,40 TL olduğunu belirterek bu miktarın ödeme tarihlerinden itibaren faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesi ile davadan sonra ödenen vergiler ve banka komisyon tutarlarından davalıya isabet eden miktarın 29.577,20 TL olduğunu belirterek toplam talebini 54.101,60 TL ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, ihraç kayıtlı yapılan satışların KDV siz yapılması gerektiğini, ancak davacının düzenlediği faturaların KDV li olduğunu, müvekkilinden KDV tahsil edilmesi nedeniyle yapılan satışların ihraç kayıtlı olmayıp yurt içi satış niteliğinde olduğunu, davalının haklı olduğu kabul edilse bile talebin fahiş olduğunu, temerrüdün oluşmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, toplanan delillere göre teminat mektubu komisyon bedelinden yansıyan 54.101,60TL alacağın dava tarihi itibariyle değişen oranlarda avans faizi uygulanmak suretiyle davalıdan tahsiline dair verilen kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine onanmıştır.
Davalı vekili bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dava, ödenen vergiler ve teminat mektubu komisyon ücretinin rücuen tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, karar taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 19. Hukuk Dairesinin 2018/3507 E. 2020/1178 K. sayılı ve 22.06.2020 tarihli ilamı ile onanmıştır.
Davanın görüldüğü sırada davalı şirketin terkin edildiği anlaşılmıştır. Bu durumda davalı şirketin ihyası ile TTK 547. maddesi uyarınca ek tasfiye için Ticaret Siciline tescili sağlanıp davaya devam edilmesi gerekirken bu husus gözetilmeden verilen kararın onanması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Yargıtay (Kapatılan) 19. Hukuk Dairesinin 2018/3507 E. 2020/1178 K. sayılı ve 22.06.2020 tarihli ilamının kaldırılmasına, mahkeme hükmünün BOZULMASINA, davalının sair karar düzeltme istemlerinin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin, temyiz ilam ve karar düzeltme harçlarının isteği halinde karar düzeltme isteyen davalıya iadesine, 09/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.