MAHKEMESİ : Kayseri 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/12/2013
NUMARASI : 2012/357-2013/797

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 05/10/2003-16/05/2004 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
Dava, davacının 5.10.2003-16.5.2004 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sürelerin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyulup davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyulduğu halde, bozma gerekleri yerine getirilmemiştir. 9.5.1960 gün ve 21/9 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bozma kararına uyan Mahkeme artık bozma kararı gereğince işlem yapmak ve hüküm vermek zorundadır.Uyulmasına karar verilen bozma ilamında, davacının iş ilişkisini bilen tanıklar ve komşu işyeri tanıkları dinlenerek hizmet süresinin belirlenmesi gerektiği belirtildiği halde, komşu işyeri tanıklarının çalışmaya ilişkin beyanlarının olmadığı ve iş ilişkisini bilen tanıkların ise davacının işe giriş çıkış tarihlerine ilişkin net bir bilgilerinin olmadığı halde hizmet tesbitine ilişkin istemin kabulüne karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Yapılacak iş; hizmet tespiti davaları kamu düzenini ilgilendirdiğinden araştırma genişletilerek, gerekirse yeniden zabıta araştırması yapılıp veya davacı tarafından gösterilecek komşu işyeri tanıkları dinlenerek ve komşu işyeri tanıklarının çalışma süresini tereddütsüz belirlemek amacıyla gerek görüldüğü takdirde hizmet döküm cetvellerini getirtmek, davalı işyeri ile iş ilişkisinde olduğu tespit edilen ve davacı tarafından davalı işyeri ile iş ilişkisi olduğunu gösteren ve kendisinin de davalı işyerinde müşteri ilişkileri direktörü olduğunu gösterir faturalarda ismi geçen işyerlerinde çalışan kişiler ile işyeri sahipleri dinlenerek gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde 506 sayılı Yasanın 2,6,9 ve 79/10 maddeleri gereğince kanıtladıktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 20.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.