MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mersin Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezince düzenlenen 07.05.2013 günlü, 21 sayılı raporda, mağdurenin olay nedeniyle ruh sağlığının bozulduğu belirtildiği halde sanık hakkında TCK"nın 103/6. maddesi uygulanmamış ise de, oluşa uygun kabule göre sanığın olay günü çalıştığı işyerine gelen mağdureyi kolları ile omuzlarından tutarak dudağından öpmeye çalışma şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve bu suç için öngörülen ceza aralığı ile suç tarihinde yürürlükte bulunan aynı Kanunun 103/1. maddesindeki çocuğun cinsel istismarı suçu için öngörülen ceza aralığının aynı olması nedeniyle lehe-aleyhe kanun değerlendirmesi yapıldığında verilecek temel ceza miktarının değişmeyeceği anlaşıldığından, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye itibar edilmemiştir.
Mahkeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, katılan mağdure vekili ile sanık müdafisi ve katılan ... vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 12.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.