Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2255 Esas 2022/4390 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2. Tüketici Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 07.10.2020 tarih ve 2019/204 E. - 2020/585 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından duruşmalı, davalı vekilince duruşmasız olarak istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 40.415.- TL'nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun'un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya borcu olmamasına ve bu hususun davalıya takip öncesinde bildirilmesine rağmen, davalı tarafından müvekkili aleyhine İstanbul 30. İcra Müdürlüğü'nün 2010/33084 sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, müvekkilinin takibe yasal süresinde itiraz edememesi nedeniyle takibin kesinleştiğini, İstanbul 1. Tüketici Mahkemesi'nin 2011/76 E. sayılı davası sonucunda müvekkilinin davalıya borcu olmadığının tespit edildiğini, ancak bu arada kesinleşmiş olan icra takibi sırasında müvekkilinin mal varlığına haciz konulduğunu, müvekkiline ait ...plakalı aracın muhafaza altına alınıp 11 ay 13 gün süre sonunda teslim edildiğini, yediemin ücreti ve teslim harcı ödediğini, aracı muhafaza altına alındığı yerden teslim almak üzere yol masrafı yaptığını, aracın uzun süre yediemin garajında kalması nedeniyle lastiklerinin çürüdüğünü, motor yağı ve hava filtrelerinin değiştirilmesi gerektiğini, araç muayenesinin gecikmeli yapılması nedeniyle cezalı olarak yapıldığını, aracın kullanılmadığı dönemde taşıt vergilerinin tahakkuk ettiğini, trafik ve ticari kasko sigortasının yapıldığını, haksız haciz işlemleri nedeniyle müvekkilinin itibarının zedelendiğini ileri sürerek müvekkilinin maddi zararlarına karşılık şimdilik 2.000.- TL tazminatın sarf ve yoksun kalma tarihlerinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte, 10.000.- TL manevi tazminatın icra takibinin başladığı 09/11/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 09/06/2014 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi zarar alacak kalemleri miktarını 13.600,06 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, davalının ...plakalı aracının üzerinde dava dışı başka bir alacaklının da haczi olduğunu, kredi kartının davacının bildirdiği adreste oğlu Temel Korkmaz’a teslim edildiğini ve davacının kartın kullanımından haberdar olduğunu, davacının maddi zarar olarak talep ettiği kalemlerin yerinde olmadığını ve müvekkilinden talep edilemeyeceğini, müvekkilinin kötüniyetli olmadığının taraflar arasında görülen menfi tespit davasında tespit edildiğini, davacının müvekkilinden maddi ve manevi tazminat talep etmesinin yerinde olmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, bilirkişi tarafından hazırlanan raporda kira bedelinin 11.953,00 TL olarak hesaplandığı, İstanbul Ticaret Odasından alınan yazı cevabına göre dava konusu aracın yıllık kira bedelinin 9.600,00 TL olarak bildirildiği, davacının 11 ay 13 gün aracından mahrum kaldığı, KDV dahil 10.792,04 TL olması gerektiği, davacının 10.792,04 TL kira bedeli, 1.117,50 TL yediemin ücreti, 49,50 TL teslim harcı, 213,00 TL uçak bileti ve 44,60 TL muayene gecikme bedeli olmak üzere toplam 12.216,59 TL davacının harcamış olduğu bedel olarak tespit edildiği, davacının meydana gelen zarar neticesinde yada aracının bağlanması neticesinde kişilik haklarının zedelendiğine dair bir somut delil bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 12.216,59 TL maddi tazminatın 2.000,00 TL'sine dava tarihi olan 05/12/2012 tarihinden itibaren bakiye 10.216,59 TL'sinede ıslah tarihi olan 09/06/2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin 1.383,47 TL talebin reddine, şartları oluşmayan manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Karar, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dava, haksız haciz işlemi nedeniyle maddi, manevi tazminat istemine ilişkin olup, davacı ıslah sonucunda 13.600,06 TL maddi tazminat ve 10.000.- TL manevi tazminat talep etmiştir. Mahkemece davacının maddi tazminat isteminin 12.216,59 TL’si kabul edilmiş, manevi tazminat istemi reddedilmiştir.
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu işbu davada uygulanması gereken HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesiyle HUMK'ya eklenen Ek-Madde 4'te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2020 yılı için 3.920.- TL'dir. Bu durumda davacının maddi tazminat talebi yönünden reddedilen kısmının kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin maddi tazminat istemine yönelik temyiz isteminin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin manevi tazminat istemine yönelik bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davacı vekilinin maddi tazminat istemine yönelik temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin manevi tazminat istemine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 625,52 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 6502 sayılı Yasa'nın 73/2. maddesi gereğince tüketici mahkemelerinde tüketici tarafından açılan davalar harçtan muaf olduğundan davacıdan alınan temyiz ilam harcı ve temyiz başvuru harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 02/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.