Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 62, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık ..."in saat 08:30 sıralarında otomobili ile seyir halindeyken okul yakınında mahalle arasındaki yolda keskin dönemece hızla girerek yolun kenarında yürümekte olan küçük mağdura arkadan çarpması sonucu, mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, sanığın sürücü belgesiz araç kullanması nedeniyle bilinçli taksir hükümleri uygulanmış ise de; sürücü belgesiz araç kullanmanın tek başına bilinçli taksirin koşullarını oluşturmayacağı, bilinçli taksirin koşullarının bulunması halinde dahi, 19.12.2006 gün ve 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 89/5. maddesi hükmü nedeniyle, aynı Kanunun 89/1. maddesi kapsamında kalacak şekilde yaralanmanın şikayete tabi olduğu, mağdur küçük ... ve mağdurun babası ..."in sanığın da hazır olduğu 22.01.2013 tarihli duruşmada şikayetlerinden vazgeçtiklerini ifade etmeleri ve sanığın da vazgeçmeyi kabul ettiği anlaşılmakla;
Hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki davanın TCK"nın 89/5, 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 19.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.