Mahkemesi :İş Mahkemesi
Davacı, 01.12.2009 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitini, 01.12.2009 – 30.04.2010 tarihleri arası hak kazandığı ödenmeyen aylıklar ile yersiz ödediği primlerin tahsilini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak, ilamında belirtilen gerekçelerle ıslah davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.


1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Yargılama giderleri (hüküm tarihinde yürürlükte bulunan) 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 323. maddesinde sayılarak, (ğ) bendinde vekâlet ücretine de yer verilmiştir. 29.05.1957 gün ve 4/16 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtildiği üzere, karşı tarafa yüklenmesi gereken ve yargılama giderlerinden olan vekâlet ücretine, diğer yargılama giderlerinde olduğu gibi mahkemece kendiliğinden (resen) hükmedilmesi gerekir.
Kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir (HMK m. 326/I). Davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini tarafların haklılık oranına göre paylaştırır (HMK m. 326/2). Hukuk Muhakemeleri Kanununun 326. maddesinde tarafların kusuru değil, davada haklı çıkma oranları göz önünde tutulmuştur.
Somut olayda; davacı tarafça, 01.11.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile, ödenmesi gereken yaşlılık aylığı yönünden istem sonucu 9.771,13 TL olacak şekilde artırdığı, mahkemece, yaşlılık aylıklarına ilişkin alacak olarak 8.484,24 TL."nin tahsiline hükmedildiği gözetildiğinde, davanın kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmasına göre, kendisini vekille temsil ettiren davalı Kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmesi ve yargılama giderinin kabul red oranına göre paylaştırılması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-)Hüküm fıkrasının 1. paragrafında yer alan “Davanın Kabulüne” sözcüklerinin silinerek, yerine, “Davanın Kısmen Kabulüne” sözcüklerinin yazılmasına,
2-)Hüküm fıkrasının 3. bendinin sonuna, “davalı vekili yararına karar tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gözönüne alınarak 1.286,89 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma verilmesine,” cümlesinin eklenmesine,
3-)Hüküm fıkrasının 4 numaralı bendinin tamamen silinerek, yerine, “Davacı tarafından yapılan (Yargıtay bozma öncesi ve sonrası olmak üzere) davetiye, müzekkere, baro pulu ve bilirkişi giderleri olmak üzere toplam 533,42 TL yargılama giderinin 497,86 TL."sinin davalı kurumdan alınarak davacıya verilmesine, bakiye kısmın davacı üzerine bırakılmasına,” ibarelerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.