MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ...ve diğerleri aleyhine 16/01/2015 gününde verilen dilekçe ile basın yoluyla kişilik haklarının ihlali nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davacı ... yönünden feragat nedeniyle davanın reddine, davacı ... yönünden davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/11/2017 günlü karara karşı davacı ... vekili ile davalılar vekilinin istinaf başvuruları üzerine yapılan incelemede; davalıların istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, davacı ..."ın istinaf başvurusunun kabulü ile HMK"nın 353/1-b.2 maddesi uyarınca ... 21. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/22 esas, 2017/427 karar sayılı manevi tazminatın kısmen kabulüne dair kararının kaldırılarak yeniden verilen 05/07/2018 günlü ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi kararının Yargıtayca incelenmesi davacı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2017 yılı için 47.530,00 TL"dir.
Somut olayda, davacı 50.000,00 TL manevi tazminat isteminde bulunmuş, ilk derece mahkemesince davanın kısmen kabulü ile 3.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiş, bu karara karşı davacı ... vekili ile davalılar vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuş, Bölge Adliye Mahkemesince davalılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı ..."ın istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurularak davanın kısmen kabulü ile 10.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiş, bu karara karşı davacı vekili temyiz yoluna başvurmuştur.
Şu halde, temyize konu edilen miktar yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmakta olduğundan, davacının temyiz inceleme isteğinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz inceleme isteğinin REDDİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.