Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, miras bırakan T. K."nın maliki olduğu 6 parça taşınmazını davalılara satış suretiyle, 5 parça taşınmazını ise davalı oğlu O. N."ye bağış suretiyle temlik ettiğini, yapılan temliklerin mirastan mal kaçırmak amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek, miras payları oranında iptal ve tescile karar verilmesini istemişlerdir.
Davalılar, miras bırakanın yaptığı satış işleminin gerçek olup bedelinin ödendiğini, bağış işleminin ise tenkise konu olabileceğini belirtip, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, miras bırakanın satış suretiyle yaptığı temliklerin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu, bağış suretiyle yaptığı temliklerin ise ancak tenkise konu olabileceği gerekçeleri ile davanın kısmen kabulüne karar  verilmiştir. 
Karar, davacılar ve davalılar vekilleri tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. 
                                                 -KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; özellikle, miras bırakanın niza konusu olan  112,179,192,200 ve 332 parsel sayılı taşınmazları bağış yoluyla davalı O. N.’ye temlik ettiği anlaşılmaktadır. 1.4.1974 tarih 1/2 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı kapsamında kalmaması nedeniyle bu parsellere ilişkin davanın reddine karar verilmiş olmasında bir usulsüzlük bulunmamaktadır. Davacının bu yöne değinen temyiz itirazları da yerinde değildir, reddine.
Diğer taraftan, çekişme konusu 197,201,198,120,147 ve 151 parsel sayılı taşınmazların terekeden mal kaçırmak amacıyla aslında bağış iradesiyle satış suretiyle davalılara danışıklı olarak devredildiği dosya kapsamı ile sabit olup, bu taşınmazlar bakımından davanın kabul edilmiş olması doğrudur. Buna göre, davalıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ancak, yargılama sırasında harcı tamamlanan değer üzerinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri gözetilmek suretiyle avukatlık ücreti tayin ve takdir edilmesi gerekirken, keşfen belirlenen ancak harcı tamamlanmayan değer üzerinden davacı ve davalı yararına vekalet ücretine karar verilmesi doğru değildir. Tarafların bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  30.4.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.