Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/897 Esas 2022/11800 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığının, değişen suç vasfı itibariyle kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/05/2019 tarihli ve 2019/21 esas, 2019/141 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 06/01/2022 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Şüpheli ... hakkında, 22/12/2015 tarihinde işlediği iddia olunan “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan, Sivas Cumhuriyet Başsavcılığının 09/03/2016 tarihli ve 2015/15338 soruşturma, 2016/52 esas, 2016/8 sayılı iddianamesi ile, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/3-4, 53 ve 63. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı,
2- Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/07/2017 tarihli ve 2016/151 esas, 2017/98 sayılı kararı ile, sanığın eyleminin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğu kabul edilerek 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62/1. maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/8. maddesi gözetilerek 5237 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 5 yıl süre ile denetim süresine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın mercii Sivas 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/08/2017 tarihli ve 2017/222 değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verilerek 21/08/2017 tarihinde kesinleştiği,
3- Sanığın denetim süresi içerisinde 14/11/2017 tarihinde işlediği “6136 sayılı Kanun’a Muhalefet” suçundan, Sivas 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/10/2018 tarihli ve 2018/55 esas, 2018/662 sayılı kararı ile mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine,
Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 02/05/2019 tarihli ve 2019/21 esas, 2019/141 sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62/1. maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5320 sayılı Kanun’un geçici 7/2. maddesi gereğince TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca 5 yıl süre ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 1 yıl süre ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, kararın 29/05/2019 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Değişen suç vasfı itibariyle uyuşturucu madde bulundurmak ve kullanmak suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı Kanun’un 191/8. maddesi hükmü delaletiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/07/2017 tarihli ve 2016/151 esas, 2017/98 sayılı kararının 21/08/2017 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 14/11/2017 tarihinde 6136 sayılı Ateşli Silâhlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun'a muhalefet suçundan cezalandırıldığının ihbar edilmesi üzerine, 5237 sayılı Kanun'un 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 28/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7/2. maddesi gereğince sanık hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmadığından bahisle 5271 sayılı Kanun'un 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/05/2019 tarihli ve 2019/21 esas, 2019/141 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Her ne kadar Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/07/2017 tarihli kararı ile sanık hakkında uyuşturucu madde bulundurmak ve kullanmak suçundan dolayı verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 21/08/2017 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 14/11/2017 tarihinde 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçunu işlediğinden bahisle hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de;
28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 68. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi yeniden düzenlenmiş olup, anılan maddenin 8. fıkrasında “Bu Kanunun; a) 188 inci maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti, b) 190 ıncı maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanılmasını kolaylaştırma, suçundan dolayı yapılan kovuşturma evresinde, suçun münhasıran bu madde kapsamına girdiğinin anlaşılması hâlinde, sanık hakkında bu madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” şeklindeki düzenleme nazara alınarak, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/6. maddesinde belirtilen şartlar aranmaksızın sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin yasal bir zorunluluk olduğu,
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 14/12/2017 tarihli ve 2017/7380 esas, 2017/6802 karar sayılı ilâmında "....bu durumda CMK’nın 231. maddesindeki genel kurallar değil, TCK’nın 191. maddesindeki özel hükümlerin uygulanması gerektiği, buna göre de hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresi içinde TCK’nın 191/4. maddesindeki kuralların geçerli olacağı anlaşıldığından, sanığın ancak kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi veya tekrar kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, hallerinde hüküm açıklanabilecektir..." şeklinde açıklamaya yer verildiği,
Bu haliyle, sanık hakkında verilen hükmün açıklanması koşullarının 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesine tabi olmadığı, “Uyuşturucu madde bulundurma ve kullanma” suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191/1. maddesi gereğince sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükmünün, anılan Kanun'un 191/8. maddesi gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinden sonra deneme süresinde işlenen suçun ancak yine “kullanmak için uyuşturucu madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak veya kullanmak” suçu olması halinde hükmün açıklanabileceği, farklı nitelikte bir suç işlenmesi halinde ise, yeni bir hüküm kurulup, kurulan bu hükmün açıklanmasının geri bırakılması yerine, önceki hükmün açıklanmasına yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/05/2019 tarihli ve 2019/21 esas, 2019/141 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanık ...’ın, değişen suç vasfı itibariyle kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan yargılama sonucunda, Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/07/2017 tarihli ve 2016/151 esas, 2017/98 sayılı kararı ile, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı Kanun’un 191/8. maddesi hükmü delaletiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 21/08/2017 tarihinde kesinleşmesini takiben, sanığın denetim süresi içerisinde 14/11/2017 tarihinde 6136 sayılı Ateşli Silâhlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun'a muhalefet suçundan cezalandırıldığının ihbar edilmesi üzerine, Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/05/2019 tarihli ve 2019/21 esas, 2019/141 sayılı kararı ile, 5237 sayılı Kanun'un 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 28/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7/2. maddesi gereğince sanık hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmadığından
bahisle 5271 sayılı Kanun'un 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, anlaşılmıştır.
Her ne kadar Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/07/2017 tarihli kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 21/08/2017 tarihinde kesinleşmesini takiben, sanığın denetim süresi içerisinde 14/11/2017 tarihinde 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçunu işlediğinden bahisle yeniden mahkûmiyet hükmü kurularak 6545 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7/2. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise de;
28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 68. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi yeniden düzenlenmiş olup, anılan maddenin 8. fıkrasında “Bu Kanunun;
a) 188 inci maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti,
b) 190 ıncı maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanılmasını kolaylaştırma, suçundan dolayı yapılan kovuşturma evresinde, suçun münhasıran bu madde kapsamına girdiğinin anlaşılması hâlinde, sanık hakkında bu madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” şeklindeki düzenleme gereğince, “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan açılmış olan kamu davasında, yapılan yargılama sonucunda suçun “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçunu oluşturduğunun kabul edilmesi halinde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/6. maddesinde belirtilen şartlar aranmaksızın sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin yasal bir zorunluluk olduğu, bu durumda CMK’nın 231. maddesindeki genel kurallar değil, TCK’nın 191. maddesindeki özel hükümlerin uygulanması gerektiği, “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191/1. maddesi gereğince sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükmünün, TCK’nın 191/8. maddesi gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinden sonra deneme süresinde işlenen suçun ancak yine “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçu olması halinde hükmün açıklanabileceği, denetim süresi içerisinde “6136 sayılı Ateşli Silâhlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun'a muhalefet” suçunu işlemesi nedeniyle “hükmün açıklanmasına yer olmadığına” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yeniden mahkumiyet hükmü kurularak 6545 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7/2. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-) Karar :
Açıklanan nedenlerle, “hükmün açıklanmasına yer olmadığına” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yeniden mahkûmiyet hükmü kurularak 6545 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7/2. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden; Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/05/2019 tarihli ve 2019/21 esas, 2019/141 sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun'un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine,
16/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.