MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı-karşı davalı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı-karşı davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Taraflar arasında görülen boşanma davası sırasında davacı-karşı davalı vekili tarafından 31.12.2014 tarihli dilekçe ile özetle "...davalı-karşı davacının 26.12.2014 tarihli dilekçesi ile istenen konut kredisi de eklenerek nafaka miktarının arttırılması isteminin kabul edileceğinin beyan edilmesinden, hakimin tarafsızlığından şüphe duyulduğu..." gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim tarafından, dosyanın selameti, tarafların kafalarında oluşan ön yargının giderilebilmesi adına dosyadan çekilmek istediği, buna rağmen davacı-karşı davalı vekilinin hâkimin reddi talepli dilekçesindeki aleyhine isnat edilen hiçbir iddiayı kabul edilemez bulduğunu ve reddini istediği yönünde görüş belirtilmesi üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin HMK"nın 41 ve 42. maddeleri gereğince reddine, talepte bulunan hakkında HMK"nın 42/4. maddesi uyarınca 2.000.- TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına, hâkimin davadan çekilme isteminin kabulüne ilişkin verilen karar davacı-karşı davalı vekili tarafından reddi hâkim istemi yönünden verilen karara ilişkin olarak temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar HMK’nın 36. maddesinde sayılan sebeplerden olmadığından, istemin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, belirlenen nafaka miktarının sürekli değiştirildiği ve ret istemi üzerine bildirilen çekilme isteminin kabul edildiği gözönüne alınarak davalının kötüniyetli bulunmadığından, koşulları oluşmayan disiplin para cezası ile cezalandırılmasına hükmedilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinin 2. paragrafının hüküm fıkrasından tamamen çıkartılarak, bunun yerine, “HMK"nın 42/4. maddesi koşulları oluşmadığından davacı-karşı davalının disiplin para cezası ile cezalandırılmasına yer olmadığına” cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine 02/06/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.