Taraflar arasında görülen davada;
Davacı,mirasbırakanından intikal eden taşınmazlardaki payını davalının yıllardır ekip biçmek suretiyle  işgal ettiğini ileri sürüp elatmanın önlenmesi ve geriye doğru 5 yıllık ecrimisil istemiştir.
Davalı, dava konusu taşınmazlardan sadece 70 ve 261 nolu parselleri ekip biçtiğini,taşınmazlarda kendisinin de paydaş olduğunu,istenen ecrimisilin fahiş olduğunu bildirip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece,dava tarihi itibariyle davalının davacıya ait hisselere herhangi bir müdahalesinin bulunmadığının sabit olduğu gerekçesiyle elatmanın önlenmesi talebinin reddine, ecrimisil talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı ve davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
                                                                                                    -KARAR-
Dava,çaplı taşınmazlara elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece,davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden,toplanan delillerden;70 ve 261 parsel sayılı taşınmazların dava tarihinde davalı tarafından  kullanılmadığı belirlenmek suretiyle elatmanın önlenmesi isteğinin reddine ve saptanan ecrimisilin karar altına alınmış olmasında,ayrıca 543,117 ve 381 parsel sayılı taşınmazların dışındaki çekişme konusu edilen taşınmazlar bakımından davacının da kullanabileceği yerlerin bulunduğu ve böylece davacı yönünden  intifadan men olgusunun gerçekleşmediği saptanmak suretiyle bu parseller hakkındaki davanın reddedilmiş olmasında da bir isabetsizlik bulunmamaktadır.O halde,davalının tüm, davacının öteki temyiz itirazları yerinde değildir.Reddine Davacının 543,117 ve 381 parsel sayılı taşınmazlar bakımından temyiz itirazlarına gelince;mahkemece mahallinde yapılan keşif sırasında H.U.M.K."nun  259. maddesi hükmü gereğince taşınmazların başında  dinlenilen tanık ifadelerine göre; bu parsellerin davalı tarafından kullanıldığı belirtilmiş olup bunun aksine  dosya kapsamında  başkaca bir bulgu ve olgunun varlığı kanıtlanmış değildir.Bu durumda.mahkemece hangi sebeple tanık ifadelerine değer verilmediği karar gerekçesinde irdelenmeden ve  tartışılmadan bu parseller hakkındaki davanın reddine karar verilmiş olması doğru değildir.
Öyleyse,davcaının bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir.Kabulüyle hükmün açıklanan sebebe hasren H.U.M.K."nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,7.5.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.