İcra Kararları - Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2012/4610 Esas 2012/5446 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/4610
Karar No: 2012/5446
Karar Tarihi: 26.09.2012

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2012/4610 Esas 2012/5446 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Bu karar, İcra İflas Kanunu'nun 363. maddesi ile ilgili bir şikayet konusudur. Yapılan bir Kanun değişikliği sonucu, kesinlik sınırı yeniden değerleme oranı dikkate alınarak 4.870,00 TL olarak belirlenmiştir. Bu maddeye göre, sıraya itiraz eden alacak tutarı temyiz sınırını geçmediği takdirde, itirazın kabulüne veya reddedilmesine dair kararlar temyiz edilemez. Bu nedenle, şikayetçi vekilin temyiz istemi reddedilmiştir. Detaylı kanun maddeleri şunlardır: 4949 sayılı Kanun'un 102. maddesi, Ek-Madde 1; 5311 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi; İcra İflas Kanunu'nun 363. ve 365. maddeleri.

23. Hukuk Dairesi 2012/4610 E. , 2012/5446 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

-KARAR-

4949 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu 2004 sayılı İcra İflâs Kanunu’ nun (İİK) 363. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 4949 sayılı Kanun’un 102. maddesiyle İİK’na eklenen Ek-Madde 1’ de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2012 yılı için 4.870,00TL’ dir.
5311 sayılı Kanun ile İİK"na eklenen geçici 7 nci madde uyarınca uygulanmasına devam edilen aynı Kanun"un 363 ncu maddesine göre, sıraya dair şikayet ve itirazın red veya kabulüne dair kararlar, sırası itiraza uğrayan alacak tutarının anılan temyiz sınırını geçmemesi halinde, temyiz kabiliyetinden yoksundur. Somut olayda, sırası itiraza uğrayan alacak tutarı 4.870,00 TL"nı geçmediğinden, 15.02.2012 tarihli karar kesin niteliktedir. Bu nedenlerle, kararı temyiz eden şikayetçi vekilinin temyiz istemi İİK’nun değişik 365/son madde hükmü gereğince reddedilmelidir.
SONUÇ:Yukarıda yazılı nedenlerle, şikayetçi vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26.09.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.