Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1934 Esas 2022/4031 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 10.11.2020 tarih ve 2020/333 E. - 2020/758 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı bankadan Genel Kredi Sözleşmesi gereğince 385.000,00 TL 60 ay vadeli kredi kullandığını, taksitlerin düzenli olarak ödendiğini, bir süre sonra müvekkili tarafından kredinin tamamının kapatılmak üzere kalan borcun ne olduğunun davalıya sorulduğunu, ilk önce davalı tarafından bu istemin kabul edilmediğini, daha sonra davalı banka tarafından anapara ile birlikte haksız olarak 45.412,45 TL erken kapama ücretinin ödenmesinin talep edildiğini, banka tarafından borç miktarının ne olduğunun 2 ay süresince bildirilmemesi nedeniyle işleyen faiz ve komisyonun müvekkiline yüklendiği, bu nedenle fazladan 10.220,99 TL faiz ödemek zorunda kalındığını, davalının 17.02.2010 tarihinde borç bakiyesini bildirdiğini ve müvekkilinden anapara dışında 41.270,00 TL kredi erken kapama ücreti, fazladan 10.220,99 TL ve 1.138,67 TL işlemiş faiz tahsil ettiğini ileri sürerek, toplam 52.629,66 TL’nin temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının noter olup işyeri amaçlı ticari kredi kullandığını, kredinin erken kapatılması nedeniyle komisyon alınmasının sözleşme ve genel bankacılık uygulaması gereği olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, taraflar arasındaki sözleşme kapsamında kredinin vadesinden önce kapatılması halinde bankanın erken kapama komisyonu talep edebileceği davacı tarafça kabul edilmiş ise de; davacı tarafça alınan ücretin fahiş olduğu ileri sürüldüğünden, davalı bankanın davacıdan tahsil ettiği erken kapama ücreti oranı ile diğer bankaların aynı miktar, aynı tür ve aynı vadeli kredilerin erken kapatılması hâlinde uyguladıkları erken kapama ücreti oranları dikkate alınarak, davalı bankanın aldığı erken kapama ücretinin bankacılık uygulamalarına ve özellikle TMK’nin 2.maddesine uygun olup olmadığının değerlendirilmesi gerektiği, bu bağlamda diğer bankaların erken ödeme halinde uyguladıkları komisyon oranlarının ortalamasının %6,00 olduğu, kapatılmaya esas anapara 311.922,71 TL olup davacıdan alınması gereken erken kapama komisyon tutarının 18.715,36 TL olması gerekirken davalı bankanın 41.270,00 TL komisyon kestiği, bu tutarın hakkaniyetli olmadığı, bu durumda fazla kesilen 22.554,64 TL'nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacıya ödenmesi gerektiği, ayrıca her ne kadar davacı taraf, kredinin erken kapatılması teklifine davalı tarafından geç cevap verilmesi sebebi ile ödenmek zorunda kalınan bedelin de tahsilini talep etmiş ise de; davacının, bu dönemde kredi tutarını, davalı bankaya veya banka tarafından itiraz edilmesi halinde bir tevdi mahalli tayini istenerek tevdi mahalline ödemeksizin krediyi kullanmaya devam etmiş olması karşısında bu talebininyerinde olmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 22.554,64 TL'nin 17.02.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, taraf vekillerince temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.155,71 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, istek halinde aşağıda yazılı 432,91 TL harcın temyiz eden davacıya iadesine, 25/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.