MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen tahliye davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı, davalı ile arasında 01.04.1997 başlangıç tarihli, 1 yıl süreli kira sözleşmesinin bulunduğunu, süre bitimi olan 01.04.2015 tarihinde sözleşmenin yenilenmeyeceği hususunun ihtar edilmesine rağmen davalının tahliyeye yanaşmadığını belirterek taşınmazdan tahliyesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, kira sözleşmesinden doğan tüm borçlarını yerine getirdiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece, dava konusu taşınmaza ilişkin uzayan kira yılının bitiminden 3 ay önce ihtarname gönderildiği ancak davanın uzayan kira yılının bitim tarihi olan 01.07.2015 tarihi beklenmeden açıldığını gerekçesi ile süresinde açılmayan davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
6098 Sayılı Türk Borçlar Kanun"unun 347/1.maddesi hükmüne göre konut ve çatılı işyeri kiralarında kiraya veren sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez. Ancak,on yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminde en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir.
6101 Sayılı Türk Borçlar Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun Geçici 2.maddesi uyarınca, bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce TBK.nun 347.maddesinin birinci fıkrasının son cümlesinde öngörülen kira sözleşmelerinden 10 yıllık uzama süresi dolmamış olmakla birlikte geri kalan süre beş yıldan daha kısa olanlar hakkında yürürlüğe girdiği tarihten itibaren beş yıl, on yıllık uzama süresi dolmuş olanlar hakkında da yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 2 yıl sonra uygulanacağı öngörülmüştür.
Somut olayda; Taraflar arasında 01.04.1997 başlangıç tarihli, 1 yıl süreli kira sözleşmesi hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Bu durumda kiralanan TBK.nun konut ve çatılı işyeri kirası hükümlerine tabi olup, taraflar arasında imzalanan 01.04.1997 başlangıç tarihli 1 yıl süreli kira sözleşmesine değer verilerek kira sözleşmesinin 01.04.1998 tarihinden itibaren kiracı tarafından sürenin bitiminden en az onbeş gün önce bildirimde bulunulmadıkça, Türk Borçlar Kanunun 347. maddesi uyarınca aynı koşullarla yıldan yıla yenilenerek ve bu şekildeki uzama süresinin on yıla ulaşması gerektiği kabul edilmelidir. 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun yürürlüğe girdiği 01.07.2012 tarihinde 10 yıllık uzama süresi dolmuş olduğundan 01.07.2014 tarihinden itibaren davanın açılabileceği, davacı tarafından 10.12.2014 tarihinde gönderilen ihtarnameye davalı tarafından 22.12.2014 tarihinde cevap verildiğinden ihbarnamenin tebliğ edildiğinin ve uzama yılının bitiminden en az 3 ay öncesinden bildirim koşuluna uyulduğu, 15.04.2015 tarihinde açılan davanın süresinde olduğu anlaşılmakla davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde red kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK"nun 428.maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 18.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.