Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2020 Esas 2022/4022 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 02.11.2020 tarih ve 2019/27 E. - 2020/695 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkillerinin eşi ve babası olan miras bırakanları ... ile davalı sigorta şirketi arasındaki uzun süreli kredi koruma grup sigortası sözleşmesi uyarınca ...'ın kullandığı kredinin sigorta örtüsü altına alındığını, ...'ın 05.02.2011 tarihinde koroner arter hastalığı sebebi ile öldüğünü, poliçedeki riskin gerçekleşmesine rağmen davalı sigorta şirketince müvekkillerine ödeme yapılmadığını, davalı sigorta şirketinin ödeme yapmaması nedeniyle müvekkillerinin poliçeye konu kredinin alacaklısı Volkswagen Doğuş Finansman A.Ş'ye ölümden sonra kalan bakiye 32.580,47 TL'yi ödediklerini ileri sürerek, bu miktarın faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, mirasbırakanın ölüm nedeninin poliçe teminatı kapsamında olmadığını, poliçenin tehlikeli hastalık dönemini teminat altına aldığını, tehlikeli hastalık sonucu ölmeyi teminat kapsamına almadığını, ölüm teminatının ise sadece kazaen ölüm durumlarını kapsadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davacıların miras bırakanı ... ölümün gerçekleştiği anda istem dışı işsizlik veya geçici iş göremezlik teminatından yararlanan ve poliçede tanımı yapılmış olan kişiler dışında olması ve profesyonel ve düzenli gelir getirici herhangi bir işinin de olmaması nedeniyle poliçedeki tehlikeli hastalık teminatından sigortalı murisin yararlanacağı gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiş, kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.669,17 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 25/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.