MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı Sağlık Bakanlığı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davalılardan Sağlık Bakanlığı’na ait hastanede diğer davalı şirkete bağlı güvenlik personeli olarak aylık 1.000,00 TL ücretle çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini, davacının çalışma düzeninin 24 saat çalışma 48 saat dinlenme olarak gerçekleştiğini, fazla çalışma ücretinin ödenmediğini beyan ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı Sağlık Bakanlığı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Sağlık Bakanlığı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışma yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta, davalı Bakanlığa ait hastanede güvenlik görevlisi olarak çalışan davacı, 24 saat çalışıp 48 saat dinlenme şeklindeki çalışma düzenine göre çalıştığını, bu çalışma düzenine göre fazla çalışma ücretine hak kazandığını ileri sürmüş, mahkemece tanık anlatımları doğrultusunda hesaplanan fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti hüküm altına alınmıştır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 24 saat çalışıp, 48 saat dinlendiği kabul edilerek ayda 30 saat fazla çalışma yaptığı sonucuna ulaşılmış ise de, yargılama sırasında dinlenen dört davacı tanığının anlatımı arasında çelişki bulunmaktadır. Tanıklardan sadece birisi davacının iddiası ile aynı doğrultuda beyanda bulunmuştur. Diğer davacı tanıkları davacının gündüz vardiyasında 12 saat çalışıp 24 saat dinlendiğini; gece vardiyasında ise 12 saat çalıştıktan sonra 48 saat dinlendiğini ifade ettiğine göre davacı tanıklarının anlatımı arasındaki çelişki giderilmeden sonuca gidilmesi isabetli olmamıştır.
Ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışma iddiası yönünden ise, mahkemece davacının ramazan bayramında 1 gün kurban bayramında 2 gün çalıştığı, bunun dışındaki ulusal bayram ve genel tatil günlerinin tamamında çalıştığı kabul edilmiştir. Tanıklarca ulusal bayram ve genel tatil günlerinde nöbet esasına göre çalışıldığı ifade edilmiş, ancak davacının çalışma düzeni hakkında detaylı bir bilgi verilmemiştir. Mahkemece, işyerinde kaç güvenlik görevlisi çalıştığı, çalışanların nöbet döngüsünün ne şekilde gerçekleştiği netleştirilip, oluşacak sonuca göre davacının hangi ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığının belirlenmesi gerekirken, farazi bir kabul ile hesaplama yapılması yerinde değildir.
Diğer taraftan davalı Bakanlık, yargılama sırasında dinlenen davacı tanıklarının işverenle husumetli olup, davacı ile menfaat birliği içinde olduklarını savunmuştur. Davalının bu savunması üzerinde durularak, tanıkların husumetli olup olmadığı noktasında araştırma yapılmalı, husumetli tanıkların anlatımına ihtiyatla yaklaşılması gerektiği gözden kaçırılmamalıdır. Aynı şekilde, dinlenen davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalıştıkları süre dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Davacının çalışma düzenini bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımına değer verilemez. Hal böyle olunca, mahkemece belirtilen yönlerden araştırma yapılmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması da bir başka hatalı yöndür.
Temyiz edilen kararın açıklanan sebeplerle bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.