MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R


1993 yılında yapılan kadastro sırasında 128 ada 29 parsel sayılı 958.047,11 m2 yüzölçümündeki taşınmaz senetsiz ve belgesizden ham toprak niteliği ile adına tespit edilmiş, itirazsız kesinleşmiştir. ... İl ... Komisyonunca 4342 sayılı Kanun uyarınca yapılan çalışmalar sırasında zayıf karakterli mera olarak tesbit ve tahsis edilmiş, komisyon kararı 24.01.2011 - 24.02.2011 tarih aralığında ilân edilmiştir.
Davacı ... Yönetimi 22.02.2011 tarihli dilekçeyle; 128 ada 29 parsel sayılı taşınmazın dava dilekçesine ekli krokide (B) harfi ile işaretlenen 744.517 m2 yüzölçümlü kesiminin orman sayılan yerlerden olduğunu belirtip, mera tahsis kararının ve tapu kaydının iptal edilerek orman niteliği ile adına tapuya tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, çekişmeli taşınmazın dava edilen kesiminin orman sayılan yerlerden olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu taşınmazın fen bilirkişi tarafından düzenlenen 09.08.2012 tarihli rapor ve krokide kırmızı ile taralı olarak işaretlenen 744.517,48 m2 yüzölçümlü kesiminin tapu kaydının iptal edilerek orman niteliği ile adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalılardan tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; mera komisyon kararı ile tapu kaydının iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede orman kadastrosu 3402 sayılı Kanunun 4.maddesi hükmüne göre yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın fen bilirkişi tarafından düzenlenen 09.08.2012 tarihli rapor ve krokide kırmızı ile taralı olarak işaretlenen 744.517,48 m2 yüzölçümlü kesiminin orman sayılan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına
09.06.2015 gününde oy birliği ile karar verildi.