MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalılardan 8384 ada 11 nolu parselde inşaa edilen ... nolu daireyi devir sözleşmesi ile satın aldığını, 07.08.2009 tarihinde fiilen teslim edildiğini ancak taşınmazın vaadedilen şekilde teslim edilmediğini, izalasyon hataları nedeni ile daire içinde laminatların şiştiğini, radyotörlerde su sızıntısı olduğunu, böylece sözleşmenin eksik ve gizli ayıplı olarak ifa edildiğini ileri sürerek oluşan değer kaybının mahkemece tespit edilerek, bu miktarın satış bedelinden indirimi ile fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 5.000,00 TL. maddi ve 5.000,00 TL. manevi tazminatın davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davacının ayıp ihbar yükümlülüğünü yerine getirmediğini, ayrıca herhangi bir ayıp ya da eksik işin de bulunmadığını savunarak, davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 5.000,00 TL."nin davalılardan müteselsilen tahsiline, manevi tazminatın reddine karar verilmiş; hüküm, davalılardan Kiptaş"ın temyizi üzerine Yargıtay 13. Hukuk Dairesi"nin 2016/14399 E. 2018/5951 K. sayılı kararı ile bozulmuştur. Mahkemece bu kez davanın reddine karar verilmişse de; davacı vekili tarafından karar temyiz edilmiştir.
1-Dava, satış esnasında sunulan projede ve tanıtımlarda belirtilen ancak bunlara uygun olarak yapılmayan veya eksik yapılan işler nedeni ile davacının satın aldıkları konutta oluşan değer kaybının ödetilmesi talebine ilişkindir. Davalılar, dava konusu taşınmazda ayıp ve eksik bulunmadığını, ayıp ihbarının süresinde yapılmadığını bildirerek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, eksik ifa yönünden talebinin kabulü ile diğer taleplerin reddine karar verilmiştir. Hüküm, Yargıtay (kapatılan) 13 . Hukuk Dairesinin
2016/14399 E. 2018/5951 K. sayılı kararı ile ihbar sürelerinin değerlendirilmesi gerekçesiyle bozulmuştur. Bozma üzerine Tüketici Mahkemesince bozmaya uyularak bilirkişi raporu aldırılmış, ancak daha sonra Asliye Hukuk Mahkemesinin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiştir. Bunun üzerine ihbar sürelerine uyulmadığı gerekçesiyle, davanın reddine Asliye Hukuk Mahkemesince karar verilmiştir.
Sözleşme tarihinde (08/05/2007) yürürlükte bulunan 4822 sayılı yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1. maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2. maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir. Yasanın 3. maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları ifade eder. Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici ise “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek yada tüzel kişiyi ifade eder.” şeklinde tanımlanmıştır. Bir hukuki işlemin 4077 sayılı yasa kapsamında kaldığının kabul edilebilmesi için yasanın amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gereklidir. Yasada açıklandığı üzere tüketici, bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişidir.
Somut uyuşmazlıkta; davalıların müteahhit olduğu, davacıya daire sattığı, davacının da tüketici olup, dairenin teslim edilmemesinden kaynaklı tazminat davası açtığı, dava konusu uyuşmazlığın da söz konusu yasa kapsamında bulunduğu dikkate alındığında, davaya bakmaya tüketici mahkemeleri görevlidir. Öyle ki davacının konut nitelikli taşınmazda ikamet etmemiş olması ya da sonrasında 3. şahsa satılmış olması da ticari yada maliki amaçlı olarak satın aldığı anlamına gelmeyeceğinden sonuca etkili değildir. Kaldı ki, Yargıtay (kapatılan) 13. Hukuk Dairesi"nin 2016/14399 E. 2018/5951 K. sayılı kararı ile ilk derece mahkemesi 23/02/2016 tarihli kararı 4077 sayılı kanununa göre ihbar sürelerinin değerlendirilmesi gerekçesiyle bozulmuş olup, görev hususu artık kesinleşmiştir. Görev hususu kamu düzenine ilişkin olup yargılamanın her aşamasında resen gözetilir. Bu durumda, mahkemece, ayrı bir tüketici mahkemesi bulunduğundan görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre, temyiz eden davacının sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenle temyiz edilen kararın BOZULMASINA, 2. bent gereğince davacının sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına,peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10/11/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.