MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA


Davacı, Kurum tarafından re"sen yapılan borç tahakkukuna ilişkin işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.



K A R A R
1. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere ve temyiz nedenlerine göre davalı Kurumun tüm, davacı şirket vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2. Dava, fark prim borcu ve gecikme zammı tahakkukuna ilişkin 22/06/2011 tarih ve 13233012 sayılı Kurum işleminin iptali ve bu işlem nedeniyle davacı şirketin Kuruma borcu bulunmadığının tespiti istemine ilişkindir.
İlk derece Mahkemesince Dairemiz bozma ilamına karşı “uyma” kararı verilmek suretiyle yapılan yargılama neticesi davanın kısmen kabulü ile “davacı hakkında davalı Kurumca tahakkuk ettirilen 22/06/2011 tarih ve 13233012 sayılı borç tahakkukunun kısmen iptali ile davacının söz konusu borçtan ...074,09 TL prim borcu ve ...099,07 TL gecikme cezası zammı toplamından sorumlu olduğunun tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine,” karar verildiği anlaşılmıştır.
Somut olayda dava değeri 48.514,97 TL, borçlu olunan kısım 5.173,16 TL, kabul edilen-borçlu olunmayan kısım ise 43.341,81 TL olup kabul edilen talep yönünden davacı yararına 5.117,60 TL avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken maktu vekalet ücretine takdir edilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece, yukarıda belirtilen maddi ve hukuksal olgular gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesinin yeniden yargılamayı gerektirmediği anlaşıldığından hüküm bozulmamalı, yürürlükteki HMK 370/2. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hükmün vekalet ücretine ilişkin 2. fıkrasının tamamen silinerek yerine gelmek üzere, “Davacı taraf lehine Avukatlık Ücret Tarifesine göre takdir olunan 5.117,60 TL nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine,
23/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.