Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 357 ada 23 parsel sayılı taşınmazın maliki olduğunu, davalı ile aralarında kira sözleşmesi bulunduğunu, ancak davalının kira sözleşmesi kapsamı dışında kalan dava konusu yeri haksız olarak işgal ettiğini ileri sürerek, el atmanın önlenmesi ve yıkım isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddianın ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava,çaplı taşınmazın kira kapsamı dışında kalan bölümlerine elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Mahkemece,davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 357 ada 23 parsel sayılı taşınmazın davacı adına kayıtlı olduğu anlaşılmaktadır.
Taraflar arasında düzenlendiği konusunda ihtilaf bulunmayan 1.3.2006 başlangıç tarihli kira sözleşmesinde kiralanan yer 1. kat 1 nolu daire olarak belirtilmiş olup,niza konusu olan kısım kira sözleşmesinin kapsamı dışındaki bahçedir.Davalı her ne kadar bu kısmıda kiraladığı savunmasında bulunmuş ise de,bu hususu kanıtlayabilmiş değildir.Kira kapsamı dışında kalan kısım için bankaya davacı hesabına para yatırılmış olması da tek başına kira sözleşmesinin varlığının delili olarak kabul edilemez.
Hal böyle olunca, yerinde tekrar keşif yapılarak kira kapsamı dışında kalan bölüm yönünden infaza elverişli biçimde rapor ve kroki düzenletilerek davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.Davacının temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü H.U.M.K."nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,23.6.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.