Esas No: 2022/3036
Karar No: 2022/3924
Karar Tarihi: 23.05.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3036 Esas 2022/3924 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen davada, icra takibine itirazın iptali talebi ile açılmıştır. Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi, davanın kısmen kabul edilerek toplam 430.147,04 TL alacağa ilişkin itirazın iptaline karar verilmiştir. Temyiz istemi ise kesin temyiz sınırı altında kaldığı için kabul edilmemiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. ve 346/2. maddeleridir. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi ise aynı Kanunun 346/2. maddesi kapsamında bir karar verilmesi gerektiğini belirtmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 12.HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 22.11.2018 tarih ve 2016/1100 E- 2018/1205 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi'nce verilen 17.02.2022 tarih ve 2019/1565 E- 2022/235 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, 446.071,03 TL alacak için başlatılan icra takibine itirazın iptali talebine ilişkindir. Karar tarihi olan 17/02/2022 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 107.090,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, mahkemece davanın kısmen kabülü ile toplam 430.147,04 TL alacağa ilişkin itirazın iptaline karar verildiği, davacı taraf için reddedilen 15.924,39 TL’nın temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 23/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
