Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden davalı adına olan 421 parsel sayılı taşınmazın tahmini 1463 m2 lik kısmının idarece belirlenen kıyı kenar çizgisi içinde kaldığını ileri sürerek, kıyıda kalan kısmın tapu kaydının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Davanın kabulüne ilişkin kararın temyizi üzerine, Dairece; "... tek jeolog bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulmasının doğru olmadığı..." gerekçesi ile bozulmuş olup, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda, kıyı kenar çizgisinin keşfen saptandığı gerekçesi ile krokide A ile gösterilen 4556.45 m" lik kısmın tapusunun iptaline karar  verilmiştir.
Karar, davacı ve davalı vekilleri tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.                          
Dava, kıyıda kalan yerin sicil kaydının kütükten terkini isteğine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; niza konusu 421 parsel sayılı taşınmazın 7, 8, 9 ve 10 nolu kadastral parsellerin tevhidinden oluştuğu, eksikliğin giderilmesi için getirtilen kayıtlardan, 7 nolu kadastral parselin Hazinenin de taraf olduğu Tapulama Mahkemesinin 24.12.1975 Tarih 27/12 Sayılı Kararı ile kişiler adına tescil edildiği anlaşılmaktadır. Bu tescil, hükmünün tarafı olan Hazineyi bağlayacağı kuşkusuzdur.
Hemen belirtilmelidir ki; kesin hüküm kamu düzeniyle ilgili olup, mahkemece re"sen gözetilmesi gereken bir kuraldır.
Oysa, mahkemece tescil ilamı ve krokisi bilirkişi aracılığı ile zemine uygulanmak suretiyle kapsamı saptanmamış niza konusu yeri kapsayıp kapsamadığı belirlenmemiştir. 
Hal böyle olunca, yukarıda belirlenen eksikliğin giderilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken,  eksik inceleme ile yetinilerek yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davalı vekilinin bu yöne ilişkin temiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün belirtilen nedenlerle H.U.M.K.’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA; bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  25.6.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.