MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Kaste vekili Avukat ... tarafından, davalı ... AŞ aleyhine 22/08/2008 gününde verilen dilekçe ile faiz alacağı istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 20/10/2009 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, faiz alacağı istemine ilişkin olup davacı, iki ayrı manevi tazminat davasında istekte bulunulmadığından tazminat isteminin faiz yürütülmeden kabul edildiğini, faizin ayrı bir dava konusu edilebileceğini ileri sürerek, haksız eylem tarihi ile karar tarihi arasındaki sürede işleyecek faiz tutarının davalılardan alınmasını istemiştir.
Davalı ise, süresinde verdiği yanıt dilekçesi ile zamanaşımı def’i ileri sürerek, davanın usul ve esas yönlerden reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Yerel mahkemece, davalının zamanaşımı savunması hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmeksizin, İzmir Asliye 2. Hukuk Hakimliği"nin 2008/95 Esas sayılı dosyasında kabul edilen 15.000,00 TL manevi tazminat"ın yasal faizi hesaplanarak istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalı şirket tarafından temyiz olunmuştur.
Dosya içeriğinden; faiz alacağının dayanağını oluşturan asıl tazminatın, basın yoluyla kişilik haklarına saldırıdan kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkin olduğu, Posta gazetesinin 14.02.2005 günlü sayısında yayımlan haber nedeniyle 22.08.2008 günü açılan davanın İzmir Asliye 2. Hukuk Hakimliği"nin 12.05.2008 gün ve 2008/95-191 sayılı kararı ile davacı yararına 15.000,00 YTL manevi tazminat takdir edilerek sonuçlandığı, 18.09.2008 günü onanan kararın kesinleştiği ve icra takibi başlatan davacının asıl alacağını 28.10.2008 günlü ödeme belgesi ile aldığı anlaşılmaktadır.
Faiz alacağının zamanaşımı süresi içinde dava konusu edilmesini engelleyen bir yasal düzenleme yoktur. Ancak, Borçlar Yasası’nın 131. maddesi gereğince, asıl alacak hakkında zamanaşımı gerçekleştiğinde faiz ve diğer alacaklar hakkında da zamanaşımı gerçekleşmiş olur.
Borçlar Yasası"nın 60/1. maddesinde öngörülen bir yıllık zamanaşımı süresi, zarara uğrayanın, zararın varlığını ve zarar vereni öğrendiği günden itibaren işlemeye başlar. Aynı Yasa"nın 60/2. maddesi gereğince zarara yol açan eylemin, aynı zamanda suç sayılan bir eylemden doğmuş olması durumunda olayda uygulanacak zamanaşımı süresi, o suçun bağlı olduğu (uzamış) ceza zamanaşımı süresidir. Ne var ki, dava konusu olayda davalı bir tüzel kişilik olup hakkında ceza davası açılması düşünülemeyeceğinden ve tazminat alacaklısına karşı haksız eylemi gerçekleştiren ile birlikte mal sorumlusu olarak dayanışmalı (müteselsil) sorumlu olduğu kabul edilse bile bu sorumluluk eksik dayanışma (teselsül) niteliğinde olduğundan, olayda uygulanacak olan zamanaşımı süresi 1 yıl olup (uzamış) ceza zamanaşımı uygulanmaz.
Yerel mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, Borçlar Yasası"nın 60/1. maddesinde öngörülen 1 yıllık süreden sonra açılmış bulunan faiz alacağına ilişkin davanın zamanaşımı nedeniyle reddedilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle istemin bir bölümünün kabul edilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; bozma nedenine göre davalının öteki temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/03/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.