Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 17 ada 3 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırılarak belediye adına tescilinden sonra, dönemin belediye başkanı olan davalının kıymetli olan bu taşınmaza 30.09.1996 tarih ve 2639 sayılı Belediye Encümen kararına dayalı olarak trampa ve satış suretiyle malik olduğunu, ancak yapılan işlemlerin 2886 sayılı yasanın 1. maddesine, Türk Medeni Kanununun 2. ve 3. maddeleri ile Kamulaştırma Yasasının 22 ve 23 maddeleri ile örf ve adet kurallarına aykırı olduğunu ileri sürerek, iptal ve tescil ile 3 nolu parsele isabet eden inşaatın yıkılması isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına ilişkin olarak verilen karar Dairece “....yargılama sırasında taşınmazın mülkiyet durumunda bir değişiklik olmadığı keza yıkımı talep edilen yapının da yerinde durduğu göz önüne alındığında davanın konusuz kaldığından söz  edilemeyeceği ve bozma ilamında değinildiği şekilde araştırma ve inceleme yapılması gerektiği “ belirtilerek bozulmuş olup, Mahkemece bozmaya uyularak davalıya yapılan satışın 2886 sayılı yasaya göre değil, 3194 sayılı yasanın 17.maddesine göre  yapıldığı gerekçesiyle  davanın  reddine   karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ."in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
 
                                           -KARAR-
 
Dava, tapu iptal, tescil ve yıkım isteğine ilişkin olup, mahkemece hükmüne uyulan bozma ilamından sonra davalıya yapılan satışın 2886 Sayılı Yasadan kaynaklanmadığı, 3194 Sayılı Yasanın 17.maddesi göre yapıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar  verildiği anlaşılmaktadır.
Gerçekten de, 3194 Sayılı Yasanın 17.maddesi hükmü uyarınca yoldan ihdasen elde edilen taşınmazların satışının belediye meclis kararına dayalı olan encümen kararına göre yapılacağında kuşku yoktur. Somut olayda, satışa konu edilen taşınmazın 17 ada 3 parsel olduğu ve bununda belediye encümeninin almış olduğu karara müstenit bulunduğu sabit ise de, satışa dair  belediye encümeninin 30.9.1996 gün ve 2639 sayılı kararının Isparta Belediye Meclisinin 1.10.1999 gün ve 76 sayılı kararı ile iptal edildiği ve iptal kararının geçerliliğini koruduğu dosya kapsamı ile sabittir.
Hemen belirtilmelidir ki; tapu sicillerinin  tutulmasındaki ilkelerden birisi tescil, diğeri sicilin aleniyeti ve buna bağlı olarak sicilin güven ilkesi bir diğeri ise sicillerin tutulmasından kaynaklanan Hazinenin kusursuz sorumluluğu, sonuncusunda tescilin geçerli bir hukuki sebebinin bulunmasıdır. Bir başka ifade ile sicilin illeten mücerret olmamasıdır. Geçerli bir hukuki sebebi bulunmayan sicillerin yolsuz  tescil niteliğinde olacağı ve Türk Medeni Kanununun 1025. maddesi hükmü uyarınca iptalinin gerekeceği tartışmasızdır.
Anılan bu ilkeler gözetildiğinde sicilin dayanağı idari karar iptal edildiğine göre sicilin dayanaksız kaldığı sabittir.
Öyle ise, davanın kural olarak kabul edilmesi gerekeceği açıktır.
Ne varki, çekişmeye konu edilen 17 ada 3 parsel sayılı taşınmazın davalıya ait 17 ada 18 parsel ile 17 ada 4 parsellerle birlikte tevhit edilerek 17 ada 66 nolu parselin oluştuğu anlaşılmaktadır.
O halde, davaya konu edilen tevhit öncesi 17 ada 3 parsel sayılı taşınmazın 3194 Sayılı Yasanın 16. maddesi hükmü uyarınca ifrazının mümkün olup olmadığıın (belediye encümen kararına dayalı olarak) araştırılması, ifrazın mümkün olduğunun anlaşılması halinde müstakilen, yok eğer ifrazı mümkün olmadığının anlaşılması halinde ise tevhit parselinin genel yüzölçümüne oranlama yapılmak suretiyle davacının tevhit parselinde paydaş kılınmak suretiyle davanın kabul edilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ve yasal olmayan gerekçelerle yazılı olduğu  üzere davanın reddine karar  verilmiş olması doğru değildir.
Davacının, temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  7.7.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.