Bursa Ceza Kararları - Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6537 Esas 2020/1231 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6537
Karar No: 2020/1231
Karar Tarihi: 17.02.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6537 Esas 2020/1231 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, çocuğun cinsel istismarı ve cinsel taciz suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat etmiştir. Temyiz yoluyla yapılan incelemelerde cinsel taciz suçundan verilen 2500 TL'lik para cezası nedeniyle temyiz isteği reddedilmiştir. Diğer suçlara dair mahkumiyet hükümleri ise kanuni sınırları içinde tespit edilmiştir. Sanığın müdafisi ve mağdure vekilinin temyiz talepleri reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmaktadır: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2016/6537 E. , 2020/1231 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, cinsel taciz
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ile cinsel taciz suçlarından mahkumiyet, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Katılan mağdure vekilinin, temyiz dilekçesi içeriğinden sanık hakkında sadece kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan beraat hükmünü temyiz ettiği anlaşılmakla, incelemenin bu suçtan verilen beraat kararı ile diğer suçlardan kurulan mahkumiyet hükümleriyle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında cinsel taciz suçundan doğrudan tayin edilen 2500 TL adli para cezasının miktarı itibarıyla kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Tüm dosya kapsamına göre sanığın olay günü mağdurenin dudağından öpmesi şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı anlaşılmışsa da, cezanın alt ve üst sınırlarında değişiklik olmaması göz önüne alınıp, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen ceza nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği gibi beraat hükmünün de dosya kapsamına uygun olduğu anlaşıldığından, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 17.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.